Arkadaşlar 1.5 ay once burun ameliyatı oldum. Burnumdan cok rahatsız değildim hatta seviyordum. Ama nefes sıkıntımdan dolayı ameliyat olacaktım. Onden ozellikle cok mutluydum. Kendimi beğenirdim. Nasıl boyle bir hata yaptım hala aklım almıyor. Neyse ameliyat olmuşken kemerim duzelsin dedim. Doktora defalarca kemer dışında en ufak bir mudahale istemediğimi hic ama hic kavis istemediğimi onden aynı kalmasını ya dan sadece kemerin duzelmesini, burun ucuma asla dokunmamasını soyledim. Ne yazık ki istediğim gibi olmadı. Burun sırtımı istediğimin dışında fazla alcaltmış. Şuan iki ay oncesine donup bu ameliyatı olmamak icin neler vermezdim. Kemer de yuzume yakışıyormuş ama gec anladım. O kadar indirmiş ki burun sırtımı yanaşıma cok yakın artık. Ne aynaya bakıyorum artık ne resim cekilmek istiyorum hic evden cıkmadım. Kimseyle karşılaşmak istemiyorum. Doğal olan bozulmamalıymış. Eski halime donmeyi oyle cok istiyorum ki. Bir de Allah ’ın verdiğini değiştirmek ne kadar doğru oda kafamı kurcalıyor. Belki sadece burun olarak bakıldığında bu daha guzeldir (yandan) ama bana yakışan eskisiymiş. Surekli ağlıyorum, ne yediğimi biliyorum, ne uyuduğumu. Cozum yolları arıyorum. Estetikli olma duşuncesi de beni rahatsız ediyor, psikolojimi bozuyor. Normal de zaten 48 kiloydum şuan 44 kiloyum. Mahvoldum bir aydır. Ruh gibiyim kimseye faydam kalmadı. Alışmayla alakalı diyecek bircok kişi ama oyle değil beklediğimden farklı bir sonucla karşılaştığım icin oldu. Narkoz verilirken bile şeklini bozma demişim doktora ama yapmış maalesef. Kimse anlamasın ben bile anlamayayım doğru duzgun dedim benim amacım nefes dedim. Anlatamadım! Cok uzgunum surekli ağlıyorum. İcim de hep kotu bir his var. Sanki bu kabustan uyanıp eski halime donecekmişim gibi.yandan deliğim bile cirkin gorunuyor.