Kardeşler arası kıskanclıkİnsanlar dunyaya tek başına gelir ve karşılarına cıkan her birey onlar icin bir rakip konumundadır. Ozellikle yalnız buyuyen cocukların ilk rakipleri hemcinsi olan ebeveyni, kardeşi olan cocuklarınsa kardeşleri rakipleri olmaktadır.
Cocuklar ozellikle belli yaş grubuna geldikten ve cevreyle etkileşimlerini arttıktan sonra anne babaları uzerinde bir kardeş istiyorum baskısı oluşturmaktadırlar. Her ne kadar dunyaya gelen bebek kendi istekleriyle de olsa buyuk kardeş icin o bir rakiptir.
Cocuğun kardeşi kabullenme sureci bir cok faktore bağlı olarak değişebilir. Hicbir şekilde sorun yaşamadan bu donemi aşan bir cok cocuk vardır. Burada en onemli etkenlerden biri ailenin tutum ve davranışlarıdır. Ardından cocuğun yaşı, anlamlandırma yeterliliği, kişilik ozellikleri takip eder.
Genel olarak incelendiğinde kardeş kıskanclığı olması gereken cok normal bir surectir. Ancak burada kıskanclığın dozu onemlidir. Kıskanclığı aşmanın net bir cozumu yoktur. Yapılması gereken cocukların kıskanclığını sağlıklı duzeyde yaşamasına destek olmaktır.
Kıskanclık duzeyini sağlıklı olarak yaşamak icin oncelikle gebelik surecinde cocuğu kardeşe alıştırmak cok onemlidir. Bebek dunyaya gelmeden alıştırmaya calışmak, sonradan bu cabaya girmekten daha kolay olacaktır.
Cocuğu kardeşe alıştırmak icin neler yapılabilir?
Hayatında bazı değişiklikler yapılacaksa eğer bunlar gebelik surecinde gercekleştirilmeli, sonrasında hayatında, yaşam alanında buyuk değişikliklere gidilmemelidir.
Cocuğun rutinlerinin bozulmamasına ozen gosterilmeli.
Bebek dunyaya geldiği gibi cocuğu odasından, evinden uzaklaştırmak hayatında buyuk değişiklikler yapmış olmak anlamına gelir. Orneğin; cocuğu kreşe gondermek, anneanne babaane gibi bakımını başka birisine yonlendirmek tehlike yaratabilir. Cocuk, bebek gelince kendisinin ikinci plana atıldığını, anne babası tarafından sevilmediğini duşunebilir.
Bebeğin aileye katılması annenin gebelik doneminde doğru bir dille anlatılmalıdır. Cocuk cok kucukse eğer bunu anlamayacaktır ancak doğum sonrasındaki ona olan yaklaşımla cıkarım yapabilir. Kucuk cocuklara oyunlarla, hikayelerle anlatılıp en az yara alması hedeflenmelidir. Hikayelerin iceriği kardeş sevgisi, ailenin buyumesi, empati , mutluluk uzerine olmalıdır. Cocuk buyukse eğer kardeşi gelince nelerle karşılaşacağı, ona nasıl yardımcı olacağı anlatılmalıdır.
Kardeş icin yapılan hazırlıklarda ablanın/abinin fikrini almak unutulmamalıdır. Kardeş icin bir şeyler alırken onada kucuk hediyeler almak işe yarayacaktır.
Bebek ilk doğduğu gunlerde cocuk ilgisiz bırakılmamalı. Bebek uyuduğu anlarda anne bol bol buyuk cocuğa sevgisini hissettirmelidir.
Bebek dunyaya geldiğinde ona bir hediye alıp ‘Bunu sana kardeşin almış.’ demek bir cok uzmanın onerdiği bir yontemdir. Bu elbette işe yarayacaktır ama cocuğa yalan soylemek yerine bir hediye alıp ‘Seni tebrik ederim sen bugun abla/abi oldun.’ şeklinde yaklaşmak daha doğru olacaktır.
Bebek cocuktan uzak tutulursa, cocuk ona karşı bir ofke biriktirebilir. Bu da bizi kıskanclığın istenmeyen sonuclarına goturur. Bebeğin bakımında cocuktan yardım istemek, altını beraber değiştirme, mamasını beraber hazırlamak etkili cozum yollarındandır.
Ebeveynler ne kadar cok cabalasada belli duzeyde bir kıskanclık duygusu elbet olacaktır ancak onemli olan bunu sağlıklı seviyede tutabilmektir. Cocukların kişilik gelişiminin yapı taşlarını oluşturan 0-6 yaş aralığında yeni gelen kardeş onları olumsuz etkileyecektir. Bu yuzden onlara olan sevginizi gostermekten kacınmayın, onlara yalnız omadıklarını, onu cok sevdiğinizi soylemekten cekinmeyin. Bol bol sarılın.

[h=2]Mersin Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]