Kardeş ilişkisi
Tacını yitirmiş kral/kralice!
Kardeş geldi!
Yaşamımızın ilk yıllarındaki ilişkilerimiz; kişiliğimiz ve benlik kavramımız ve hayatımız boyunca yapacağımız secimlerde etkileri vardır. Kardeşlerin birbirlerine soylediklerinin, birbirlerine karşı tavırlarının ve anne baba tarafından kardeşlere yuklenen rollerin birey uzerinde olumlu ya da olumsuz etkileri olabilir.
Cocuklara onemli ve farklı birer kişi olarak davranılırsa, onlarda o oranda anne babalarıyla ve kardeşleriyle uyum icinde buyurler. Birden fazla cocuğunuz varsa kardeşler arasındaki ilişkilerin dinamiğini anlamak onemlidir. Bu aile ici ilişkilerin gelişmesine olumlu katkılar sağlar.
Ufak tefek ama onemli tavsiye ve ipucları sizlere:
Kardeşler arasındaki rekabetin kaynağı onların birbirlerine karşı hissettiklerinden değil, anne babaları tarafından sevilme ihtiyaclarından kaynaklanır.
İlk cocuğun yeni bebekle ilgili duyguları tanımlanmalıdır. Ozellikle zor duyguları. Orneğin; “kardeşinin oyuncaklarını izinsiz almasının senin icin kolay olmadığını biliyorum.” gibi..
İlk cocuğunuzun kendi duyguların normal olduğunu hissetmesini sağlayın.
Kardeşinin varlığına rağmen onu hala ne kadar sevdiğinizi acıklayın anlatmaya calışın.
Kardeşi suclamayın. Orneğin; “ seninle parka gidemeyiz cunku kardeşini uyutmam gerek” gibi..bu şekilde rekabet duyguları artabilir. Onun yerine kardeşin uyanınca beraber gideriz daha uygun bir cumledir.
Kardeşine karşı dokunma ve hissetme isteği olabilir. Buna once izin verin ama gerektiğinde cocuğun ilgisini başka yone cekmeye ve bebekten uzaklaştırmaya da hazır olun. Yani hayır, yapma ve dur demekten kacının.
Cocuk kardeşine karşı doğru bir davranışta bulunduğu zaman olumlu şeyler soylenmelidir. Bu olumlu davranışı pekiştirir.
İkisi arasındaki bağı kuvvetlendirin. Orneğin “Kemal, Demet sana bakıyor. Sanırım seni cok seviyor! “ gibi..
Cocuğun sevdiği kişiden hayatındaki onemli bir yetişkinden her gun duzenli sevgi gormesini sağlayın. Cocuk kendisinin evdeki yerinin guvende olduğunu ne kadar iyi bilir ve sevildiğini ne kadar cok hissederse kardeş kıskanclığı da o kadar az olur.
Cocuk her istediğinde biraz zaman ayırırsanız onun kendisine yeterince zaman ayrıldığı hissine kapılmasını sağlarsınız.
Her cocuğun bireysel ihtiyaclarını on plana cıkarın. Yani eşit olmak yerine adil olun.
Hep iyiyi gormeye calışın. Cocuklar arasındaki sevgiyi arttıracak yorumlar yapın.
Cocuklarınızı kıyaslamayın, karşılaştırmayın. Onları kendileri oldukları icin ovun.
Kardeşler arası catışma normaldir. Gercekci beklentiler geliştirin.
Ve lutfen kendinizi onun yerine koyun, buyuk cocuğunda henuz cok kucuk olduğunu hem de cocuk olduğunu unutmayın...








[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]