yarı tanrı yarı insan insan tanrı tanrılar hayvan mitoloji
Tanrılar, yarı tanrılar ve kahramanlarla ilgili bu masallarda inanc ogesi ağır basar: onlar simgesellikleri yanında bir inanışı da duyururlar. Yunan insanı onları inana inana uydurmuştur. Usun denetleyici baskısı olmadığı zaman bellek alabildiğine calışır, imgelem cılgınca iş gorur: mitolojilere yonelirken bu gerceği gozden uzak tutmak gerekir. O donemler dunyanın cok buyuk, en yakın yerlerin en uzak, en gorunur şeylerin giz dolu, otelerin bilinmezliklerle, belki de olağanustuluklerle tıklım tıklım dolu olduğu donemlerdir. “Bilmeliyiz ki bu destansı anlatıların oluştuğu donemlerde gercek olanla imgelemsel olan arasında cok az bir ayrım vardı daha. İmgelem canlı bir bicimde uyanmıştı, us onu denetleyemiyordu” (Edith Hamilton). Bu yuzden mitolojilere yonelirken, yunan mitolojisine de yonelirken imgelemselin yansıttığı gerceklikle bu imgelemselin kendisini birbirinden ayırabilmek gerekir. Buğulu ve renkli gorunumlerin altında yatan şey insanın bir ozelliğidir, insanla ilgili bir ozellikler toplamıdır, insanın herhangi bir yanı, herhangi bir yuzu, herhangi bir durumudur.

Mitolojide bizi en cok ilgilendiren şey felsefeye ilk tohumlarını kazandıracak olan ussal araştırmadır. Bu araştırma buyuk olcude ilkin yunan mitolojisinde başlamıştır. Edith Hamilton şoyle der: “Yunanistan’ın doğuşuyla insan evrenin merkezine yerleşti. Bu da gercek anlamda bir duşunce devinimini ortaya koyuyordu. O zamana kadar insan varlığının ustunde pek durulmamıştı. İlk olarak Yunanistan’da insan kendi kendinin bilincine tam olarak vardı.” Ancak her şeyi Yunanistan’la başlatmak doğru değildir. Daha once gorduğumuz uygarlıklarda, ozellikle mısır ve Mezopotamya uygarlıklarında evrenin oluşumu, insanın evrendeki yeri uzerine goruşler ortaya konulmuştu. Bu goruşlerin Yunanistan’daki kadar kotu olmaması doğaldır. Yunan uygarlığı kendinden onceki uygarlıkların bir kalıtcısıdır. Yunanlıların evrenle ve insanla ilgili goruşleri Mısırlılarınkine ve Metopotamyalılarınkine gore daha geniş oldu, boyle olmakla felsefi duşunceye geniş yeri ozelliği gosterdi, bir başka deyişle felsefi duşunceyi hazırladı, onun tohumlarını attı.