Karar vermek ya da vermemek, ya da ver(e)memekKarar vermek ya da vermemek.. Ya da verememek..
Yaşamımız boyunca kendimizi cok fazla şeyden sorumlu hissediyoruz. Ailelerimize, mesleğimize, ilişkilerimize yada cocuklarımıza karşı sorumluluklarımız var.
Bazen bu sorumluluklar o kadar buyuk ve taşınmaz geliyor ki başka birinin duşuncelerine sığınmak istiyoruz. Ne yapıcağını başka birinin soylemesinin insanı rahatlatıcağını duşunup, başkaları bizim yerimize tercih yapsın istiyoruz. Maalesef hemen hemen herkes, soz konusu hayat başkasının ki olunca, tavsiye verme konusunda cok rahat, adeta her kafadan başka bir ses cıkıyor. Bunca tavsiye tamamen memnuniyet doğurmuyor aksine kafa karışıklığıyla beraber, guvensizlik ve kaygıyı artırabiliyor. Cunku secim yapmak bireyin hayatının doğrultusunu belirleme ozgurluğunu iceriyor, ama aynı zamanda paradoksal bir bicimde tum seceneklerle başetmesini ve sonunda bir tane tercihte karar kılmasını zorluyor.
Peki karar vereceğimiz gundelik şeyler dahi olsa, secmek neden bizi bu kadar kaygılandırıyor?
Secim yapabilme ozgurluğunun, insanların cıkarına olduğu fikrini goklere cıkaran toplumumuz, doğru şampuanı yada duvar kağıdını bulmaya calışır gibi doğru hayatı bulmamız fikrinide goğe cıkarıyor. İnsanlar secimlerini istedikleri gibi şekillendirmede ozgur olsalar da, aslında gorunmeyen sayısız sınırlamadan mustaripler. Bunların en başında başkalarının arzusuna gore insanların tercih yapması one cıkıyor. Başkalarının size nasıl değerlendireceği sorusu kafanızda yanıp sonmeye başlarken, seciminizle ilgili alay edilebileceğiniz ve eleştirilebileceğiniz surekli aklımızın bir koşesinde duruyor.
Bunun bir diğer sebebi hata yapma korkusunun boğucu bir hal alması. Yapılan her tercih bizi bir sonuca goturse de her zaman sonucunu kestirmek cok kolay olmamakla beraber kotu bir sonucu telafi etmekte cok kolay değil. Bu durumun varlığı bireylerin kaygıyla daha sıkı kucaklaşmasına sebep olabiliyor.
Peki doğru karar vermek adına ne yapmalı?
Verdiğiniz her kararin arkasında durmak, sonuclarını goğuslemek ve icine sinmesi adına oncelikle kararlarınıza sonucunu duşunerek başlamayın. Daha kararı vermeden sonucunu duşunmek, karar vermeyi en cok zorlaştıran faktorlerden; cunku kişiler her daim abartıya kacarak sonucu hayalinde daha kotu ya da iyi hayal ediyor. Bu yanlış ongorulerde doğru karar vermeyi engelliyor.
Verilecek karar icin araştırma yapmak ise bir diğer karar almayı destekleyen bir durum. Bu araştırmaların sonucunda, sizin icin artıları ve eksileri değerlendirebilir, hangisinin daha ağır bastığını gorebilirsiniz. Kalem kağıt alıp her iki tarafı değerlendirmek ve alternatifleri uretmek duruma daha objektif bakmanızı sağlar.
Secenekleri eleyerek azaltmak her zaman karar vermede kolaylık sağlar. Cunku fazla secenek hata yapma oranınızı artırır. Secenekler arttıkca değerlendirme sureci artar ve zihin karışır. Karar vermeden once secenekleri azaltmakta her zaman fayda vardır.
Karar verirken guvendiğiniz kişileri dinleseniz ve verilen tavsiyeleri değerlendirmek faydalı olsada, karar verirken başkalarının ne duşuneğine değil, kendi mutlak yararınız icin karar vermek size iyi hissettirecektir.
İc gudulerinize guvenmek, bir başka deyişle duygularınızı kucumsememek bir diğer faktor. Burada bahsedilen duygularınıza guvenerek karar almanız değil, karar alırken hangi duygulardan yararlandığınızdır.
Yukarıdaki onerilere rağmen, konu karar vermeye geldiğinde kendinizi cok endişeli, guvensiz hissediyorsanız, surekli verdiğimiz karara "Doğru mu?", "Yanlış mı?" , "Acaba..." olarak sorguluyor ve kendinizi eleştiriyorsanız, başkalarına gore verdiğiniz kararı değiştiriyorsanız ve bu gunluk hayatınızı etkiliyorsa bir uzmandan yardım almanızda fayda var. Cunku kendinizle ilgili herşey şupheli ve icinize sinmeyen bir şekilde secmeli olduğunda kim olduğunuzu şaşırabilir ve gundelik hayatımızda bu durumdan muzdarip olabilirsiniz.
Sevgilerimle,
Uzman psikolog & Aile danışmanı
İ. Bengu Aksekili

[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]