carşambayı sel aldı hikayesinin haritası carşambayı sel aldı kısaca hikayesi acıklı turkuler acıklı turku hikayeleri hikayesi kısaca
1970 lerde suat uğurlu ve hasan uğurlu barajlarıyla doğal akışa son verilmiştir..artık yeşilırmak tan insan hayvan cesetleri..evler..beşikler ve bircok hayat nesnesi gecmiyor..kısacası artık carşamba yı sel almıyor.. yıllardır soylenen..soylenecek olan bu guzel turkuyu ve bu turkunun hikayesini hemşehrimiz sayın faik okutgen derlemiştir... carşamba yı sel aldı... ahmet abdal deresinin kıysında yerleşmiş yoksul koy ailelerinden birinin oğluydu..baharla birlikte yıllarca suren karasevdası karşılık bulmuş..melek kalbini acmıştı..kısa zamanda yuzuk takıp nişanlandılar.. ahmet yapraklar sararmaya durduğunda orduya yollandı..melekse gozyaşlarıyla başbaşa kaldı..ağaoğlu mehmet ali melek e gozkoydu..ahmet in arkadaşları ne kadar uyardılarsa kar etmedi.. melek reddetti mehmet ali yi..bunun uzerine ağaoğlu adamlarıyla melek i dağa kaldırdı..kotu haberi kuşlar ucurdu ahmet e..kısa gunde ucageldi aşkın delikanlısı..kuşandı atını silahını..arkadaşlarıyla duştu yollara..dağ tepe demedi gece gunduz melek i aradı.. ´meleeeeek..meleeeeek..´ diye cığıra cığıra sesi uctu.. once bir cakal yağmuru uc verdi..sonra şimşek şimşek icinden cıktı..catırdadı koca gokyuzu..ışınlar carşamba ovasını renkten renge soktu..ne yağmur ne silinen izler aşkın atlılarını durduramadı.. tufan ikinci kez yaşanıtordu sanki..yağmur yeşilırmak ı boğuverdi..carşamba ovası kaynayarak akan bir gole doduştu..canik dağları ndan aşağılara doğru bir cığ gibi onune kattığı her şeyi surukledi sel..evler..insanlar..bebek beşikleri..hayvanlar..kağnılar..ağaclar.. buyuk kucuk kayıklar caltı burnu na doğru surukleniyordu.. sonunda duruverdi yağmur..guneşle parladı yeşil carşamba..usul usul bir gokkuşağı belirdi..sular gunbegun cekildi..cekildikce hayat yeniden kurulmaya başladı..yaralar sarılıyor..evler onarılıyordu..abdal deresi nin-yeşil ırmak a katılmak uzere-dokulduğu yamanın başında ahali toplanmaya başladı..derenin eğimle indiği yamanın dibinde buyuk bir kaya parcası vardı..onun ustunde ise iki insan..melek ve ahmet ti onlar..elele tutuşmuş sırtustu oylece yatıtorlardı..ahali sel acısını unutmuş onlara yanıyordu..huzun gozyaşına dondu.. o buyuk kaya parcası..ahalinin ustunde toplandığı o taş..yedi yerinden ayrıldı..ve her birinden bir servi boyu su fışkırmaya başladı.. bu hazin aşka doğa gozyaşı dokuyordu.. ahali şaşkınlığın ardından dualar okumaya başladı..dualar icten mırıltılara..yıllardır can alan insanların acısını dile getiren dizelere donuştu.. işte rivayet o rivayet..derler ve hikaye ederler ki carşamba yı sel aldı turkusu o acı mırıltılardan doğdu.. yedi yerinden su fışkıran kayanın olduğu yerde bir su değirmeni kuruldu.. ve o yore o gun bu gundur değirmenbaşı olarak anıldı..(carşamba daki değirmenbaşı mah.) cınar ağaşlarının golgelediği ahşap değirmenin yedi taşı vardı..yedi oluğuna su veren set uzerinden yedi kez yurumek..sağ ve sol omuz uzerinden yedişer kez su atmak uğur sayıldı..her hıdrellezde bu yaşandı..1970 lerde değirmenin yıkımına değin bu gelenek surdu..