Cocukta masturbasyonKendi kendini uyarma (masturbasyon) davranışı, okul oncesi cocuklarda oldukca sık gorulmekte. Daha buyuk yaşlar icin anlaşılır olan bu durumun bu kadar erken yaşta ve yoğun olarak ortaya cıkması pek cok ebeveyn icin bazen kafa karıştırıcı olabiliyor.
Anne babalar icin, bir zamanlar kendileri de aynı durumu yaşamış olsalar da cocuklarının masturbasyon yaptığını kabul etmek zordur. Oysa masturbasyon, cok erken yaşlarda bile gorulebilecek bir gelişim aşamasıdır.
Aslında cinsel acıdan reaksiyon verme kapasitesi cok erken başlar ve bebekliğin ilk aylarında dahi basit haz alma davranışları dikkatli ebeveynler tarafından fark edilebilir. Cocuğun yaşı ilerleyip de kendi cinsiyetinin ayırdına vardıkca ve kendi bedeni uzerinde denetimi arttıkca cinsiyet farkı gozetmeksizin ozellikle 3-6 yaşlar arasında daha ritmik nitelikte uyarma davranışları gozlenir.
Masturbasyon, genital bolgeyi elle veya bir nesneyle uyarma, yuzukoyun yere uzanıp surtunme gibi pek cok şekilde gorulebilir, yalnız kaldığı anlarda cocuğun daha cabuk aklına gelir, uykuda tekrarlayabilir, hatta başkalarının varlığında dahi engellenemez noktalara gelebilir. Yoğunluğu gittikce azalır, altı yaşından sonra kaybolur veya seyrek gorulur.

Ebeveynler de ilerleyen yaşla kaybolacağını genellikle tahmin edebilirler ancak o an icin masturbasyon davranışının uykuda bile nuksedecek derecede yoğun olması, cocuğun sosyal ortamlarda kendini engelleyememesi ve kendisini nefes nefese yoracak kadar zorlaması da haklı olarak anne babaları bazen korkutur. En belirgin endişe nedeni ise bu eylemin şu anda ya da gelecekte cocuklarına zarar verebileceği duşuncesidir.

Masturbasyonun bedene zarar verebileceği inancı bu yuzyılın başına kadar gecerliliğini korumuş ve impotanstan (iktidarsızlık) tuberkuloza kadar bircok hastalığa neden olabileceği duşuncesiyle sınırlamalar getirmenin otesinde onleyici tedavi yontemleri bile denenmiştir. Ancak bugunun anlayışına gore; şu anda veya gelecekte zararlı olacağı duşuncesiyle sınırlamalar koymak gereksizdir. Ustelik; ayıplama, cezalandırma gibi tutumların neden olacağı sucluluk duygusu cocuğun cinsel ve ruhsal gelişimi acısından daha yıpratıcı olabilir.
Masturbasyon cocuk gelişiminin beklenen bir evresidir, sık gorulur, şu anda ya da gelecekte fiziksel ve ruhsal sorunlara neden olacağı duşunulmez, okul cağına gecerken buyuk olasılıkla kaybolacaktır. Gunluk yaşam kalitesini etkilemediği ve masturbasyona başka yakınmalar eşlik etmediği surece ebeveynin aşağıda ozetlenen basit mudahaleleri yeterli olacaktır:
- Yaptığının yanlış olduğunu duşunmesine neden olmayın
- Cezalandırıcı, yargılayıcı ayıplayıcı ifadeler veya tavırlardan kacının
- Başkalarının onunde yapmasının gorenleri rahatsız edebileceğini oğrenmesini sağlayın
- Daha uygun zamanlar ve mekanlar tercih etmesi konusunda yonlendirici olmaya calışın
- Aşırı noktalar vardığını duşunuyorsanız ve gerekirse ilgisini değiştirebilecek aktiviteleri ozendirmeyi deneyin
- Cocuğun yakın cevresini bilgilendirmek ve gerektiğinde desteğini almaktan cekinmeyin
- En onemlisi de masturbasyona başka problemlerin eşlik edip etmediği konusunda dikkatli olun
Peki; ebeveynler bu sorunla dışardan yardım almaksızın her zaman kolaylıkla başa cıkabiliyorlar mı veya bir başka deyişle masturbasyon davranışının klinik bir problemin işareti olabileceği durumlar yok mudur? Bu sorunun yanıtı, evet. Masturbasyon ya da kendini uyarma davranışının bir hekimi ilgilendirdiği zamanlar da vardır elbette. Bu noktada ebeveynlerin ayırt etmesi gereken nokta: Masturbasyon başlı başına bir davranış olarak mı gozleniyor yoksa başka yakınmalar ve davranış problemleri eşlik ediyor mu?
Kardeş doğumu, ayrılma deneyimi vb travmatik yaşantıların cocuğun cevreyle uyumunu zorlaması, genitouriner hastalıklar ve bircok stres faktoru başlangıc icin tetikleyici olabilmektedir. Ayrıca cinsel konularla aşırı uğraş, tuvalet problemleri ve depresif yakınmaların masturbasayona eşlik ettiği durumlar cinsel istismarı dahi akla getirebilir. Bazı epilepsi turleri masturbasyona benzer gorunumde karşımıza cıkabilir. Sosyal ortamda kendini frenleyemeyen, daha doğrusu yargılama becerisi zayıf cocukların zeka duzeyleri de hesaba katılmalıdır. Bunlar belli başlı ornekler ve elbette coğaltmak mumkun. Butun bunların otesinde cocuğa ait aile ortamı ve sosyal cevrenin de durumu değerlendirmek ve yargılamakta yetersiz kaldığı, tutarsız davrandığı durumlarda dışardan profesyonel yardım aranması da cocuk adına yerinde bir caba olacaktır.
Ozetle, tek başına gorulen masturbasyon davranışı beklenen bir gelişim sureci ise de ilave zorluklar ve davranış problemleri varsa bir profesyonel yardımı gerekebilir ve bunun icin de cocuğun bireysel ozellikleri, aile ortamı ve sosyokulturel cevresi de goz onunde tutulmalıdır.


[h=2]Antalya Cocuk Psikolog uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]