Cocuklarda yemek yeme sorunuCocuğun yemek yemeyi istememesi veya reddetmesi gunumuzde coğu anne-babanın en buyuk sorunlarından biridir. Ozellikle annelerden sık sık cocuğun yemek yememesine dair şikayetler duyarız.
‘Ne yapsam yediremiyorum.’
‘Başkasının cocuğuna bakıyorum, ne guzel yiyor, bizimki bir turlu yemek yemek istemiyor.’
‘Arkasından tabakla dolaşmaktan yoruldum’
‘Psikolojim bozuldu.’

Annelerin bu ve buna benzer yakınmaları sıkca karşılaştığımız durumlardandır.
Annelerin bu sorunu ile ilgili onerilere gecmeden once cocukların neden yemek yemeyi istemediğine bir bakalım.

Cocuklar Neden Yemek Yemek İstemez?

Cocuğun yemek yemeyi istememesinin en onemli nedeni, aclık hissetmemesidir. Nasıl ki biz yetişkinler acıkmadığımızda yemek yemeyi istemiyorsak, cocuklar da acıkmadıklarında yemek yemeyi istemezler.

Cocuk boğaz ağrısı veya başka bir rahatsızlık yaşıyorsa, yerken ağrı cektiği icin yemek yemek istemiyor olabilir.

Yemeğin tadını beğenmediği zaman cocuk yemek yemeyi reddedebilir.

Ailenin ilgisini cekmek veya aileyi cezalandırmak icin yemek yemeyi istemeyebilir.

Yemekle ilgili zihninde olumsuz bir koşullama veya eşleştirme yaptığı icin yemek yemekten kacınabilir. Yemek yemek ile olumsuz bir durumu zihninde eşleştirmişse, her yemek tabağı gorduğunde aklına olumsuz durum gelebilir. Olumsuz duruma karşı geliştirdiği kacınma davranışını yemek tabağına yansıtabilir. Orneğin yemek tabağı ile yaşadığı olumsuz durumu zihninde eşleştiren bir cocuk, yemek tabağını her gorduğunde aklına yaşadığı olumsuz durum gelebilir. Yemek tabağının oluşturduğu olumsuz cağrışım cocuğun tabaktan kacınma davranışı gostermesine neden olabilir.

Anne- Baba Yemek Yemek İstemeyen Cocuğa Ne Yapabilir?

Oncelikle anne-baba, ozellikle anne sakin olmaya calışmalıdır. Anne, sakin ve rahat bir tutum sergilediğinde cocuk da kendini daha rahat ve sakin hisseder.

Cocuk yemek yemeyi reddediyorsa, cocuğa ısrar etmekten ve zorla yedirmekten kacınmalıdır. Israr etmek ve zorla yedirmeye calışmak, cocuğun yemekten tiksinmesine ve uzaklaşmasına neden olur.

Cocuğun acıkması beklenmelidir. Acıkmayacağını duşunmek yanlıştır. Cunku aclık biyolojik bir olgudur. Her insan mutlaka acıkır. Belki acıkma suresi uzun olabilir ama acıkma durumu mutlaka ortaya cıkar. Acıkmanın olmaması, biyolojik olarak mumkun değildir. Cocuğun acıkmasını sağlamak icin oğun arasında abur cubur turu yiyecekler vermemek gerekir. Cocuk acıktığında kendisinin yemek yemek istediğinde bulunmasını beklemek gerekir.

Annenin cocuğuna sık sık ‘acıktın mı, yemek hazırlayayım mı?’ diye soru sormaktan kacınması gerekir. Anne, yemek talebinin cocuktan gelmesini beklemelidir.

Yemek yeme tutumu odul veya ceza konusu yapılmamalı. Cocuğa yemek yediği icin odul vermek yanlış olduğu gibi yemediği icin ceza vermek de yanlıştır. Cocuk yemeği, odul almak veya cezadan kurtulmak icin değil, yemeğe ihtiyac duyduğu veya yemekten lezzet aldığı icin yemelidir. Yemeğe ihtiyac duymayan veya yemekten lezzet almayan cocuklar icin yemek yeme işkenceye donuşur. Birinin sizi korkutarak veya odul vaat ederek yedirdiği yemek size ne kadar lezzet verebilir bir duşunun?

Cocuğun yemeği cok yemesi daha sağlıklı olacağı anlamına gelmez. Cocukların midesi cok kucuktur. Temel besinlerden kucuk miktarlarda tuketmesi yeterlidir. Temel besinleri tuketmekte zorlanıyorsa, farklı şekillerde sunarak tuketmesine yardımcı olmak gerekir. Orneğin cocuk sade sutu icemiyorsa, muzlu sutu veya kakaolu sutu icmesi onerilebilir.
Cocuk sağlıklıysa ve boy oranı yaşına uygunsa, az yemesini sorun yapmamak gerekir. Sağlıklı olmak icin az yemek, cok yemekten daha az risk oluşturur. Gunumuzde cok yemenin oluşturduğu sağlık sorunları cok daha fazladır. Obezite gibi.

Coğu zaman cocuğa yemek yedirmek isteyen anne; cocuğun dikkatini dağıtmak icin televizyon izletmekte veya dikkatini farklı yone cekerek, yemeği ağzına koymaktadır. Bu davranış, farklı bir şeye odaklanan cocuğun yemekten lezzet almasını engeller. Daha once de belirttiğimiz gibi; cocuk, yemeği ihtiyac duyduğu ve lezzet aldığı icin yerse faydalı olur.
Anne, cocuğu başkasıyla kıyaslamamalı ve cocuğun yanında, başkasına cocuğun yemek yemediğini anlatıp şikayet etmemelidir. Cocuk anlatılanları beynine kaydeder. Kendisini yemek yemeyen biri olarak tanımlar ve zamanla bilincaltına yerleşen bu duşunce nedeniyle yemek yemeye karşı olumsuz tutum sergiler.

Cocuk yemek yeme ile olumsuz bir durumu zihninde eşleştirmişse, bu olumsuz eşleştirmeyi olumluya cevirmeye calışmak gerekir. Yukarıda ornek olarak verdiğimiz yemek yeme ile olumsuz yaşantı cocuğun zihninde eşleşmişse, cocuk her yemek tabağı gorduğunde, olumsuz durumu hatırlar. Bu olumsuz eşleştirmeyi ortadan kaldırmak icin yemekten once cocukla guzel vakit gecirmek, ona olumlu davranmak ve ardından yemeğe gecmek gerekir. Yemek masası keyifli vakit gecirmeye aracı olmalıdır. Bu şekilde yemekle ilgili olan olumsuz eşleşme zamanla yerini olumlu eşleşmeye bırakacaktır.

Cocuk annenin ilgisini cekmek veya anneyi cezalandırmak icin yemek yemeyi reddediyorsa, cocuğu rahat bırakmak ve yemesi icin zorlamamak gerekir. Anne, cocuğun ilgi cekmek icin yemeği kullanmasına izin vermemelidir. Bunun yerine; yemek yeme saatleri dışında cocukla yeteri kadar ilgilenmeli, ona sevgi gostermeli, onunla birlikte oyun oynamalıdır. Boylece ilgilenildiğini ve sevildiğini hisseden cocuk, annenin ilgisini cekmek icin yemek yemeyi kullanmaktan vazgececektir. Anne, meşgul olup cocukla ilgilenemediğinde mutlaka babanın ilgilenmeye calışması gerekir.

Son olarak şunu ifade etmek gerekir; yemek yeme fiziksel bir ihtiyactır. Bu ihtiyac ceşitli takviyelerle sonradan giderilebilir. Sevgi, ilgi, guven, şefkat ise duygusal bir ihtiyactır. Bu eksiklik, sonradan giderilmesi cok zor olan ve cocuğun omur boyu psikolojik sorunlar yaşamasına sebep olan bir eksikliktir. O yuzden anne-babanın cocuğun duygusal ihtiyacını gidermeye calışması cok daha onemlidir.

[h=2]Osmaniye Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]