Korku duygusunun insanoğlunun hayatta kalabilmesini sağlayan bir işlevi vardır. Korku, tehlikeyi algılamamızı ve kendimizi korumamız icin alarmda olmamızı sağlar. Cocuklarda anlık korkular olabileceği gibi, bazı korkular belli bir donem ortaya cıkıp bir sure devam edebilmektedir. Şimdi bu tarz korkuların uzerinde duralım:

Korkular en yoğun olarak okul oncesi donem olan 2-6 yaşlar arasında ortaya cıkar. Bu donemde hayali unsurlar cocukların korku konularıdır: Hayaletler, canavarlar gibi. Doğa olayları da bu yaşlarda korkutucudur. Gok gurultusu gibi. Cocuklar doğa olaylarını bu yaşlarda birer canlı olarak algılarlar. İnsan ve hayvanlar gibidir cansız nesneler de. Zihinsel gelişimin ilerlemesine paralel olarak, korkuların ana karakterleri de değişir. Cocuk okul cağına geldiğinde, yaşa bağlı olarak, korkulan şeyler hayali karakterler olmaktan cıkar. Bedensel zarar gorme korkusu, hayvanlar, hırsızlık gibi olgular artık korkularının ana konuları olur. Burada dikkatimizi ceken şey, korkuların artık okul oncesine nazaran daha somut ve gercekci bir hal almış olduğudur. Okul doneminde hayal ve gercek, kucuk cocuklara gore daha iyi ayırt edilebildiğinden, buyuk cocuklar kucuk cocuklarla karşılaştırıldıklarında, korkutucu ruyaları daha seyrek gorurler.

Cocukluk donemine ozgu bu anlattığımız korku turleri donemseldir. Cocuklar gelişimlerini devam ettirdikleri icin, bir sure sonra bu korkular kaybolur.

Ufak tefek korkular, ebeveynlerin mantıklı birtakım acıklamaları ve cocuğa destek olmaları yoluyla kolayca aşılabilir. Cocuğunuz korkusunu dile getirirken onu gercekten dinleyin. Cocuklarımızın korkularını kucumsemek, korkmasının anlamsız olduğunu soylemek, cocuğumuzdan korku duygusunu yok saymasını istemek ise cocuğumuz icin destek değildir. Boyle bir yaklaşım cocuk psikoloğu olan uzmanlara gore tam tersine, cocuk acısından işleri zorlaştıracaktır.

Fobi ve korku iki farklı kavram olarak geliyor kulağa. Fobi dediğimizde sanki daha vahim bir şeyden bahsettiğimiz algısını yaşıyoruz. Bazı fobiler sureklilik gosterebilir. Bu durumda uzman yardımı gerekir. Bazı fobiler ise yine ebeveynin desteğiyle ortadan kalkabilir.

Bazı korkular donemsel değil, erişkinlik yıllarına da taşınabilecek turde korkular olabilir. Uzman yardımı gerektirirler. Cocuğun yaşadığı bir olumsuz olay sonucunda edinilen korkulardır bunlar. Orneğin cocuk gercekten bir hırsızlık olayı yaşamış olabilir. Bir kazaya şahit olabilir. Yangın, doğal afet gibi bir takım olaylar yaşamış da olabilir. Bunlar değişik korku bicimleri ve davranış sorunları olarak dışarı yansıyabilir. Ya da anne ve babanın cocukla baş etmek icin kullandığı korkutma/yıldırma yontemlerinin sonucu olarak cocukta bir takım korkular gelişir. Orneğin anne, “beni uzersen hastalanır olurum, annesiz kalırsın” ya da “seni bırakır giderim” diyor olabilir. Bu soylemler de cocuğu kaygılı yapar. Anne/babadan ayrılmak istemez. Gunluk yaşam rutini sekteye uğramaya başlar. Aynı evin icinde sık sık anneyi yoklamalar, gundelik ayrılıklara buyuk tepkiler gosterme gibi davranışlar başlayabilir. (Başka bir ornek de eğer uslu durmazsan doktor sana iğne yapar- doktor fobisi).

[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]