Cocukların kendi cinsel kimliklerini keşfettikleri yaş genellikle 3-4 yaşlar civarıdır.Bu donemde cocuklar kendi bedenlerine yonelik bir merak ve keşif sureci yaşarlar.
Kendileri ile başkaları arasındaki benzerlikleri ve farkları bulmak,oğrenmek isterler.Kadın ve erkek kavramları bu donemde netleşir.
Ancak ergenlikle beraber butun ilgi karşı cinse yonelir.Kendi bedenlerine olan merak karşı cinse olan merak şeklinde yer değiştirirken akranı olan karşı cinsten genclerin kendisi hakkındaki duyguları, duşunceleri ve beğenilerine olan hassasiyet zirveye cıkar.İşte anne babaların cocuklarına ulaşamadıkları, yabancılaştıklarını hissettikleri donem de bu donemdir.
Cunku genc insan artık ailesi dışındaki hayata merak duyarak arkadaş cevresindeki insanları en onemliler sırasına yerleştirmiştir. Ona gore anne baba sadece yargılayan,eleştiren ve engelleyen bir tutum icindedir, kendisini anlamamaktadır.Anne babaların en zorlandıkları donem de işte bu surecte yer alır.
Cocuklar kurallara karşı cıkmakta,arkadaşlarının soylediklerine cok onem vermekte ve tum zamanını onlarla gecirmek istemektedir.Cok ofke doludur,surekli bir isyan halindedir,son derece catışmacı ve uzlaşmaz bir tutum izlemektedir.
Durum hem aile hem de cocuk acısından onemli bir donemecten gecerken aslında biz anne babalar bu durumun bir surec olduğunu ve zaman icinde her şeyin yerli yerine oturacağını unutuyoruz. Cunku korkuyoruz.
Bizi korkutansa cocukların arkadaş secimlerinde duşebilecekleri yanlışlıklar.Yanlış arkadaş secimlerinin ne tur olumsuzluklar getirebileceğini biliyoruz.Biz biliyoruz ama bildiklerimiz cocuklarımızın kabul etmek istedikleri şeyler olmuyor.
Bu donemde kız erkek arkadaşlıkları yerini romantik ilişkilere bırakıyor.Biz iyice paniğe kapılıyoruz.Sonunu hesaplayamadıkları kontrolsuz ilişkiler yaşamalarından,başlarına tum geleceklerini olumsuz etkileyebilecek sorunlar acmalarından korkuyoruz.
Oysa cocuklar doğanın en onemli dongusunu yaşamaya başlıyorlar:Cinsellikten sorumlu hormonlar devreye giriyor ve gencler bu hormonlara uygun bicimde karşı cinse yoneliyorlar.Gunumuzde ergenlik yaşı 9 yaşa kadar duştu,hatta 7 yaşında ergenliği durdurmak amacıyla hormon tedavisi goren cocuklar var.
Biz ne kadar yasaklarsak yasaklayalım, doğa işini yapacak ve cocuklar buyuyecek.Bu donemde karşı cinsle yakınlaşmalar başladığında cozum durdurmak ya da abartılı mudahalelerde bulunmak değil ama takipte olmak,net sınırlar cizmek ve genclere sorumluluklar vermektir.Genclerin kac yaşındayken karşı cinsten arkadaşlar edinebileceklerinin net bir kuralı yoktur.
Hızla gelişen teknoloji ve iletişim aracları,cocukların buyume sureclerini de hızlandırdı ve bugun goruyoruz ki cocuklar 12-13 yaşlarında karşı cinsten akranlarıyla yakınlaşmalar yaşamaya başlıyorlar.Anne baba olarak cocukların kendi ayakları uzerinde durmalarına yardımcı olmak zorunda olduğumuzu unutmadan,onların kendi deneyimlerini oluşturmalarına fırsat vermek,bu surecte iletişime acık bir tavır izlemek onemli bir adımdır.
Anne baba olarak cocukların arkadaşlarına yonelik ağır eleştirilerden kacınmak cok onemli.
Arkadaşlarına soz soyleniyor olması, cocuğun kendisine yonelik saldırı kadar ağır bir etkiye yol acar.İşte bu nedenle cocuklar onları anlamadığımızı iddia ediyorlar.Yasaklayarak ve engelleyerek cocuklarla aramıza kalın duvarlar orduğumuzu gormuyoruz.Onları yalana yonlendiriyoruz.Bilgimiz dışında işler yapabilecekleri bir yola itiyoruz.Oysa bizler de onların yaşlarında olduğumuz bir genclik yaşadık.Genclerin ne kadar gozu kara olabileceklerini tahmin edebiliriz.
Mesele onların bilgimiz olmadan yanlış arkadaşlıklara yonelmelerini engellemekse, arkadaşca bir tutumla yaklaşmak, kişiliklerine yonelik suclamalarda bulunmamak ve genc olduklarını unutmamak gerekiyor. Ozellikle cocuklarımızın arkadaşlarını tanımamız işleri daha kolaylaştıracaktır.Cunku o zaman arkadaşları da bize karşı kendilerini sorumlu hissedecekler ve daha işbirliğine acık bir tavır sergileyeceklerdir.
Orneğin birlikte vakit gecirmek isteyen cocukları engellemekle onları engellemiş olmuyoruz, bize bilgi vermelerini engelliyoruz.
Olması gereken net bir saat belirleyip o saatte donmuş olmalarını istemek, cocuğumuzun arkadaşını da karşımızda muhatap almak gereklidir.Boyle bir tavır yasaklamacı tutumlardan cok daha net ve sağlıklı sonuclar almamızı sağlar.Oncelikle,bizimle konuşamadıklarını, onları anlamadığımızı iddia eden cocukların ellinden bu en onemli silahı almış oluruz.Ayrıca cocuklarımızı kontrol ve takip etme şansımız olur.
Son olarak da cocuklar kendilerini eve ait hissederler, bizimle paylaşımlarda bulunurlar, biz onların duygularını ve niyetlerini doğrudan oğrenme fırsatına kavuşuruz.Arkadaşlarının kimler olduklarını biliriz.

[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]