Cocuk doğal bir varlıktır. Anne rahmine duştuğu andan itibaren anne ile cocuk arasında bir bağ oluşur ve bu bağ hamilelik surecinde gitgide kuvvetlenir. Zamanı geldiğinde Doğumda hem anne hemde cocuk icin bir ihtiyactır. Bu ihtiyaclar silsilesi bebeklik doneminde daha da kuvvetlenerek anne ile arasında guvenli bir bağ oluşturur. Emmesi ve fizyolojik ihtiyacların karşılanması ile cocuk doğru bir iletişim kurma kanalına girer bu bağ kuvvetlenerek artmaya devam eder. Sonrasında doğru zamanlama ile anne bir adım geri cekilmeye başlar ve burada cocuğun memeden ayrılması gerekir ki sağlıklı iletişim kanalı devam etsin. Bebeklik cağından cocukluk cağına gecişin ilk aşamasıdır bu.
Bu zamanda iletişim kanalının doğru kodlanabilmesi ve guven ortamının yıkılmaması onemlidir. Bu kanal yıkılmadığı surecte iletişim beden dilinden sozlu dile-ifade etmeye- doner. Cevrenin dilini alarak kendi diline yerleştiren cocuk ifade becerisini doğru şekilde kullanarak duygularını da aktarmayı oğrenir. Hem duygusal hem de fizyolojik ihtiyacları doğru bir şekilde giderilen cocuk konuşmaya ve anlatmaya başlar. Burda doğallık onemlidir ki cocuğun da bu ortamda kendini doğal bir parca olarak kabul etmesi beklensin. Bu zaman diliminde ofke ve şiddete yer verilirse cocukta bunu doğal bir aktarımla alır ve kendi yaşantısına, diline yansıtır.. oynadığı oyunlardan, kurduğu cumlelere hatta ve hatta ileri duşunce boyutuna varmış cocuklarda hayallerine ve belki de ruyalarına dahi yansımaları gozukur-gozlenebilir.
Aileler bunu farketmeye başladığı anda oncelikle kendilerini sorgulamalı ve bir adım geri cekilip yansıttığı yaşamı gozleyebilmesi gerekir ki yanlışlarını tam anlamıyla fark edebilsinler.
Fark edemeyen aileler icerisinde yetişen cocuk duygusal bir gerilime sahip olur. Her an patlayacak, her an kendini bir şekilde (yanlışta olsa) ifade etmek isteyecek duruma donuşur.. cocuk Burda masumdur, ihtiyaclarının onunde ki engelleri kaldırmak icin caba sarf ediyordur. burda cocuğun aslında ifade etmeye calıştığı dil bir noktada yardım cığlığıdır. Bu sessiz cığlıkları duyabildiğimiz an doğal yaşamına donmesi ve duygusal gerilimin ortadan kalkması icin bir fırsattır. Bu fırsatları yakalayamadığımız anlar ust uste gelmeye başladığı anLar coğaldıkca bu durum; cocukların ihtiyacları giderilmediği surecte boşluklar oluşur ve cocukta bunlar bir davranışa daha sonrasında da karaktere donuşerek kronikleşir ve mudahale safhaları da zorlaşmaya-gucleşmeye başlar..
cocuklar doğal varlıklardır ve ailede onların en doğal en sığınmasız alanlarıdır. Guven ortamı ve hoşgoru ile cozumlenemeyecek aşılamayacak sorunları yoktur.
Yeter ki duygusal gerilimlerinin farkına varalım...
Yeter ki onları dunyaya getirmeye aracı olan varlıklar olduğumuzu hatırlayalım..

[h=2]İzmir Pedagog uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]