Cocukların her zaman mutlu olduğu ve yetişkinler gibi depresyona girmeyecekleri duşunulur. Ustelik depresif bozukluklar, coğunlukla “ergenlik krizi” ile karıştırılırlar ve intihar riskine rağmen teşhis edilmeleri gecikir. Bu gecikme intihar riskini de beraberinde getirmektedir. Ayrıca cocukların buyuk coğunluğu, ihtiyac duydukları yardımı (desteği) alamamaktadır. Bu durumda cocuklarda depresyon tekrar edebilecek ve cocukların bilişsel, duygusal ve sosyal gelişimleri yavaşlayacaktır.


Gunumuzde cocuklarda depresyonun varlığı, uzmanların uzerinde konsensus sağladıkları bir konudur. (16. Dunya Noroloji Kongresi, Buenos Aires, 14-19 Eylul 1997). Bu hastalık hic de az gorulen bir durum değildir. Okul oncesi donemde her 1000 cocuktan 3’unde gorulur (NAMI, 1998). 7-11 yaş arası gorulme sıklığı % 2.5, ergenlerde gorulme sıklığı ise % 7-8’dir.


Fransa’da 15-25 yaş arası cocuklarda intihar olum nedenleri arasında ikinci sıradadır (yol kazalarından sonra). İntihar girişimleri kızlarda daha fazla olmakla beraber erkeklerde olum oranı kızlara gore 10 kat daha fazladır.



Cocuk veya ergen depresyonu kotu davranma, cinsel istismar veya şiddetin varlığını da akla getirmelidir.



Yukarıdaki kısa ozetten de anlaşıldığı gibi cocuklarda depresyon, gercekten onemli bir konudur. Ancak coğu zaman anlaşılamamakta ve başka durumlarla karıştırılmaktadır.



Cocukta gorulen depressif bozuklukların belirtileri nelerdir?



1- Uzun sureli uzuntu hali, ciddi gorunum ya da tam tersine aşırı hareket.
2- İlgi azlığı; onceden zevk aldığı şeylerden şimdi hic zevk almaması.
3- Onceleri arkadaşları ile oynamayı seven cocuğun şimdi vaktini yalnız gecirmesi.
4- Cocuğun konuşması:
“Delireceğim”, “yapacak hicbir şey yok”.
“Ben bir hicim (kendini değersizleştirme)”, “yapamıyorum (gucsuzluk)”.
“Ben kotuyum” , “benim hatam” (sucluluk duygusu).
“Ailem beni sevmiyor (umitsizlik duygusu)”, “hic kimse beni sevmiyor”, bazen intihar ve olum duşunceleri.
“Yapamıyorum, cok zor”, “hicbir şey anlamıyorum”, “hicbir şey hatırlamıyorum” (dikkat, konsantrasyon ve hafıza bozuklukları)
5- Sıkıntı hali, enerji azlığı.
6- Fiziksel ağrılar, Orn; karın ya da baş ağrısı
7- Uyku bozuklukları: Yatmak istememe, uyumayı reddetme, kabuslar
8- Yeme bozuklukları
9- Boşaltım sistemi bozuklukları
10-Okuldan kacmalar ve okul başarısızlığı
11-Cevredekilerin ve ailenin soyledikleri:
“Hicbir zaman memnun olmuyor”, “hicbir zaman aynı fikirde değil”
“Kotu bir cocuk”
“Hicbir zaman onu memnun edemiyoruz (ailenin hissettiği gucsuzluk duygusu)”
12- Kolay hayal kırıklığına uğrama, korkular, aşırı tepkisellik (şiddetli ofke nobetleri gibi)


Okulda ya da evde cok problem cıkaran cocuklar, depresyon geciriyor olabilirler. Ergenlik doneminde, alkol ya da uyuşturucu kullanımı soz konusu olabilir.



Yukarıda sıralanan maddeler, cocuğunuzda goruluyor olabilir. Hemen paniğe kapılmayın. Cocuğunuzu gozleyin. Cocuğa depresyon tanısı konabilmesi icin bu belirtilerden en az 5’inin ve en az 2 hafta sureyle devam etmesi gerekir.



Cocuklar, memnun olmadıklarında, korktuklarında ya da kendilerini kotu hissettiklerinde ağlarlar. Yetişkinler, bu durumda, cocuğu oyalayarak, dikkatini başka yone cekerek, bu duyguların gececeğini duşunurler. Ancak altta yatan problem yok olmaz ve cocukların yaşadıkları catışmayı (ya da karmaşayı) cozerken yardıma duydukları ihtiyac devam eder. Onları dinleyecek ve icinde bulundukları durumu anlayacak birilerine ihtiyacları vardır. Cocuğun cevresindeki yetişkinler, cocuktaki alışılmadık tutumlara karşı dikkatli olmak zorundadırlar.




[h=2]İstanbul Pedagog uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]