Ayrılma kaygısı bozukluğu cocuklarda en yaygın gorulen bozukluktur. Bu tur kaygı bozukluğu yaşayan cocuklar gercekci olmayan korkular, benlik bilinci, aşırı duyarlılık, kÂbus gorme ve kronik kaygı sergiler. Yeni durumlarda endişelenirler, oz guvenden yoksun olurlar ve yaşlarına uygun olgunlukta davranmazlar. Anne babalarına aşırı bağımlı olurlar. Annelerinden ve ev cevresinden ayrılma konusunda aşırı kaygı sergilerler.
Ayrılma kaygısı yaşayan cocuklar anne babaları tarafından utangac, heyecanlı, cesareti kolayca kırılan, duyarlı, telaşlı ve sık sık gozyaşlarına boğulan cocuklar olarak anlatılırlar. Psikososyal stres kaynağı bir akrabanın ya da evcil hayvanının olmesi olabilir. Genelde annesinden ayrılamadığı icin anaokuluna ya da okula gitmek istemezler ve gitmezler.
Ayrılma kaygısı yaşayan cocuklar bağlanma figurlerinden gercekten ayrıldıklarında genellikle sağlıklı olmayan bir şekilde gozyaşlarına boğulurlar. Anne babalarının hastalanacağı ya da oleceği telaşına kapılırlar. Boyle cocuklar genelde uyumakta zorlanırlar, aşırı ilgi isterler ve yetişkinlere caresizce sarılırlar. Bununla birlikte reddedilme sorunları sergilerler ve sonradan uyum guclukleri yaşarlar. Sık sık ayrılma konulu tekrarlanan kÂbuslar gorurler. Ayrılma kaygısı kız cocuklarında daha sık gorulmektedir.
Cocuklarda gorulen kaygı bozukluklarının temelinde ozellikle anne babaların davranışları ve kulturel etkenler vardır. Aşırı kaygılı cocuklar genellikle cocuğu dış dunyanın tehdit ve tehlikelerine karşı aşırı kaygılı ve koruyucu anne babayı model alır. Anne babanın aşırı koruyuculuğu cocuğun başa cıkma yeteneğinin yetersiz olduğu duşuncesini aktarır ve buda cocuğun yetersizlik duygusunu pekiştirir. Kaygılı cocukların oyuncağını kaybetmek ya da cok yaşlı bir kopekle karşılaşmak gibi kucuk hayal kırıklıklarında bile sinirleri alt ust olabilir ve sakinleşmesi kolay olmaz. Acı ve rahatsızlığa neden olan hastalıklar, yakınlarını kaybetmesi ve kazalar cocukta kaygı yaratabilir.
Cocuğuna karşı kayıtsız ya da kopuk anne babalar veya reddedici anne babalar da cocuklarda kaygıyı besler. Zayıf oğrenme becerilerinden kaynaklı tekrarlanan başarısızlık deneyimleri, cocuk icin sonradan gorulecek tehditkÂr olaylar karşısında ortaya cıkan kaygı ve geri cekilmeye yol acabilir. Diğer bir olasılık ise; cocuk yeterince başarılı olsa bile kendini aşırı eleştirir ve anne babanın sevgisini, saygısını kazanmaya yetecek kadar başarılı olmadıklarını duşunerek yoğun bir kaygı ve değersizlik duygusu hissederler.
Kaygı bozuklukları tedavisinde; temel yeterliliklerde gelişmeye yardımcı olan kendine guven eğitimi ve kaygılı davranışları azaltmaya yonelik duyarsızlaştırma tekniği uygulanabilir.
Psikolog Duygu Yakupoğlu

[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]