Yetişkinler icin bile konuşmak ve anlamlandırmak cok zor olsa da artan teror ve saldırılar cocukların dunyasında da soru işaretleri ile birlikte yoğun guvensizlik ve kaygıya sebep olabilmektedir. Yaşadığımız dunyada bitmek bilmeyen bu travmatik olaylar ebeveynleri, cocukları ile bu konuyu paylaşmak zorunda bırakıyor. Peki ama nasıl konuşulmalı?
Teror ve Saldırıların Travmatik Etkileri
Ani ve beklenmedik bir şekilde gelişen, kaygı ve panik yaratan, kişinin yada sevdiklerinin hayatını tehdit eden, yaşanmış ya da yaşanması muhtemel olay ve deneyimler psikolojik travma olarak tanımlanabilir. Kişide kaygı ve korku ile birlikte yoğun caresizlik ve guvensizlik duygularının yaşanmasına sebep olur. Cocuklarda yaşla birlikte olayın algılanışı ve verilen tepkiler değişebilir. Okul oncesi donemde cocuklar anlamlandıramadıkları olayları ebeveynlerinin davranışları ve onların bakış acısıyla değerlendirirler. Dolayısı ile yetişkinlerin verdikleri tepkiler ve ruh halleri cocuğun algısında doğrudan etkilidir. Okul donemindeki cocuklar ise ailelerin yanında olayın konuşulmamasına karşılık arkadaşları ve cevresinde olan konuşmalardan olayı duyabilmektedir. Bunun sonucunda daha yoğun kaygı ve guvensizlik yaşayabilmektedirler.
Ailelere Tavsiyeler
Cocukların ilk ihtiyac duydukları şey guven duygusunu yaşamaktır. Guven duygusunu yaşayacakları yer ailelerinin yanıdır. Aileler cocukları ile birlikte kaliteli zaman gecirmeyi bu donemde ihmal etmemelidir. Cocuklarının mumkun olduğunca duzenleri değiştirilmemeli ve ailecek yapılan etkinliklere devam edilmelidir. “Bana ihtiyac duyduğun her zaman yanında olacağım” duygusu verilmelidir. Yapılacak konuşmadan once cocuğun ne bildiğini oğrenmek faydalı olacaktır. Televizyon ya da cevreden herhangi bir şey duymamış bile olsalar ailelerin hissettikleri ofke ya da umutsuzluk gibi duygular cocuklar tarafından fark edilmiş olabilir. Boyle bir durumda olayın detayı verilmek yerine ailenin yaşadığı duyguların sebebi kısaca acıklanabilir. Cocukların duygularını adlandırmaları ve konuşmaları teşvik edilmelidir. Henuz yaşadığı korku ve endişeyi adlandıramayacak yaşta olan cocukların oyunları ve cizimlerinde farklılık gorulebilir. Onların yaşadıkları duygular ebeveynler tarafından isimlendirilmeli ve bu duygulara karşı yapılabilecekler konuşulmalıdır. Cocukların sordukları sorular dikkatli dinlenilmeli ve yaş seviyesine gore acıklayıcı bilgiler verilmelidir. Okul oncesi donemdeki cocuklarda en cok karşılaşılan sorulardan biri de neden bu olayların olduğu sorusudur? Onlara her insanın farklı duşunceleri olabileceği, farklı şeyleri sevebileceği anlatılabilir. Mavi renk sevenlerin olabileceği gibi pembe renk sevenlerinde olacağı dunyanın farklılıklarla guzel olduğu mesajı verilebilir. Sorunlarımızı şiddetle cozmenin yanlışlığı uzerine konuşulabilir. Bu şekilde yanlış davranan kotu insanlar kadar dunyada iyi insanların da olduğu vurgulanmalıdır. Cocukların yaşanılanları reddetmesini beklemek yerine gercekliği anlatabilmek gerekir. Bunun icin nasıl onlemler alındığı ve kendilerinin nelere dikkat edeceği konuşulmalıdır. Son olarak cocukların geleceğe karşı umutlarını korumaları sağlanmalıdır. Tum olumsuzluklara rağmen gelecekte kendilerini bekleyen guzel gunler icin hedef ve amaclar koyması icin teşvik edilmelidir.


[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]