bende 3 senedir takıntı hastalığı var ve mikrop bakteri virus kapmaktan cok korkuyorum ve zehirlenme yaşamaktanda cok korkuyorum ailem eskiden beni bir suru doktora gotururdu doktorlar ilaclar verirdi ben o ilacları icerdim ama cok az faydası olurdu ailem beni takıntılarımın yuzunden acık liseye yazdırdı ve ben hep evdeyim evde cok sıkılıyorum şu an hic bir ilac icmiyorum ve şu anda ailem beni hic bir doktora goturmuyor bugun cok ağladım ve hayla ağlıyorum cok mutsuzum ve bu takıntılar cok daha arttılar ve ben takıntılar yuzunden yaşayamıyorum gencliğimi surduremuyorum insanlar ne guzel mutlu mesut dolaşsınlar mutlu mesut yaşam sursunler kraliceler ve krallar gibi yaşasınlar ben boyle yaşayım ailem beni doktorlara senelerdir goturduler ve ben cok uzuluyorum allaha dualar ediyorum babam ciddi ciddi bana seni hastaneye yatırcam dedi bana ******** pe.ze... dedi ruh hastası dedi annemden dayak yedim annem kulağıma vurdu ve kaburgalarımada vurdu okumuyorum tutunacak bir dalım yok hic arkadaşlarım yok kuzenlerimle nadiren goruşuyorum kuzenlerim uzakta oturuyorlar babam dedi seni zorla hastaneye yatırcam dedi bir kardeşim var ve 4 yaşında ve kardeşim ellerini yıkıyor durmadan ve ben o sırada kontrolumu kaybediyorum neden cunku kardeşim ellerini yıkıyor ama tam olarak elindeki sabun kopukleri ve ve sabun gecmiyor dğru duzgun yıkamıyor annem yıkıyor ben yıkamak istersemde kardeşim bu sefer kızıyor ve ben kardeşim her an ellerini yıkayacak diye tetikte bekliyorum neden kardeşimin ellerindeki sıvı sabun kopukleri ve sabunlar gitmezse bu sefer elleriyle her tarafa dokunucak bende ailemle or yerlere dokunucam ve zehirlenme meydana gelicek diye korkuyorum ve ellerimi ustumu ve ustumdeki giydiğim şeyleri esofmanlarımı ve pantolonumları bile yıkıyorum ıslak ellerle yıkıyorum ben artık dayanamıyorum olmeyi cok istiyorum benim yaşam gucum yok allaha kac senedir bunlar icinde dualar ettim ama allah dualarıma cevap vermedi vermiyor allah beni boyle surundurmekten zevk mi alıyor allahın hoşunamı gidiyor ben acı cekiyorum ben yaşıtlarım gibi hayatımı surdremiyorum diğer insanlart gibide gencliğimi asla yaşamıyorum iki duvar arasında hep evin icinde her gun yaşam suruyorum esir gibi hissediyorum kendimi ailemden dayak yiyorum insaf ya : orta okulu zor bitirdim orta okuldada takıntılarım dahada arttı 8. sınıfta dahada artmıştı korkularım ve takıntılartım ve kitaplarımı okulun lavabosunda yıkıyordum ve silgimi kalemlerimi defterlerimi hep okulun lavabosunda sıvı sabunlarla yıkayıp duruluyordum ve okulda montomu da yıkıyordum ve lababodan cıkınca montumdan ustumden sular damlıyordu ve arkadaşlarımın sıralarını ve defterlerini hep antibakteriyel şeylerle siliyordum ve takıntılarımdan dolayı acık liseye yazdırıldım okumak istemiyorum ve : ben korkarak yaşıyorum ve mesala ailemle sokağa cıkıyorum hep gozlerim yerlerde hic sağıma soluma onume bakmıyorum araba geciyormu diyede bakmıyorum annemin elinden tutuyorum ama hep yerlere bakıyorum hic bir insanın suratına bakamıyorum ve internette kore japon dizilerini izlerken diğer canlı insan resimleri cıkarken oradaki insanların suratına bile bakamıyorum sadece kardeşimin ailemin ve bazı akrabalarımızın suratltlarına bakabiliyorum eskiden hic boyle bir sorunum yoktu benim sosyal ortamım bile yok kalmadı insanlar beni hic sevmiyormuş eğer hastaneye yatıcaksamda 1 ay kadar kalırmışım hastanede ailem beni artık doktorlara gotutmuyor ailem asla beni kurslara dahi yazdırmıyor beni acık liseden başka hic bir liseye kayıt ettirmediler beni ve hic bir normal liseye bile yazdırmadılar beni
hic bir insan bile elimden tutmuyor ne allah erllerimden tutuyor nede diğer insanlar nede akrabalarım nede ailem denilen varlıklar ven bu hayatı hep korkarak yaşıyorum ailem ağzına geleni diyor bana beddua okudular ve hastanede yatıcaksam hastaneden cıkınca bu hastalıklar yine tekrarlarsa ne olucak babam ciddi ciddi dedi seni hastaneye yatırcam zorla hastaneye yatırcam diye ben artık ilac kullanmıyorum ailem beni insan sıfatına bile koymuyorlar ne akrabalartım beni insandan sayıyorlar nede diğerleri hic kimse allah bana yardım etmiyor ben zehir etmişim herkeze aileme akrabalarıma kendime tum hayatı bugun kuranı kerimi yasini şerifi yerlere atıcaktım sinirden ama zor tuttum kendimi ve ben boyle durumlarda kendimi kaybediyorum tum beynim kilitleniyor kontrol edemiyorum kendimi beynimi toparlayamıyorum o anlarda benim beynim duruyor bugun cok ağladım ama kardeşim ellerini bile sildirmiyor bana bugun
__________________