Ey Sevgililer Sevgilisi, Efendiler Efendisi, Guzeller Guzeli Efendim!Yureğimizdeki tum muhabbet,sevgi,selÂmlar Sana olsun.

Ya Rasûlallah! Senin doğduğun gun,toprak olsaydık,taş olsaydık,guneş,yıldız,ay olsaydık da Senin gelmenle bayram etseydik.Cunku gelen Sen’din.Sen,Sevgililer Sevgilisi’ydin. Abdulmuttalip gibi sevinseydik,doyamasaydık Sana.Muhammed ismini koyarken buyuk sevinc duysaydık Efendim!Senin sut kardeşin olsaydık da,Senin o gul yuzunu seyretseydik.Seninl e oynasak,Seninle koşsak,Seninle yorulsaydık Sevgili…

Ya Rasûlallah! Sen Hira’da,o mubarek mekanda,secde ederken biz ayağının tozuna yuzumuzu surebilseydik.Sana vahiy gelirken Cebrail’den,bizde Senin titremenle titreyip,sevinmenle sevinseydik.Mekke’den goc eden Muhacir olup Seninle beraber yolculuk edebilseydik.Belki de Medine’de ensÂr olup Seni dort gozle bekleseydik;Senin gelmenle ağzımdan ovgu sozcukleri dokulseydi birer birer...“Ey Ayyuzlu!Doğdun uzerimize,Sana soz verdik doğrudan ayrılmayız”deseydik Ya Nebi.Uhud’da Mus’ab olup Senin sancağını taşısaydık.Sana siper olsaydık.Raci’de şehit edilen Hubeyb ve Zeyd gibi “Rasûl’un ayağına bir tek diken batmasına bile dayanamam.O canımdan daha candır.”diyebilseydik.


Senin en iyi arkadaşın Ebubekir olabilseydik.Onun gibi Senin yanındayken dahi Seni ozleseydik.Sen ne desen kabul etseydik. “Rasulullah soylediyse doğrudur,O soyluyorsa doğrudur.” diyebilseydik.Sana tum kalbimizle bağlansaydık Ya Rasulallah.Sen hicret icin cıkarken evinden,Ali gibi,Senin uğruna goze alsaydık olumu.Muşriklerin,Senin yerine bizi vurmalarına gozumuzu kırpmadan “Evet”diyebilseydik.Senin kızın olabilseydik. Zeynep, Fatıma, Rukiye,Ummugulsum…Belki FÂtımÂtu’z-Zehra olsaydık da uzerine atılan pisliği temizlerken gozyaşımı tutamasaydık.Sana lÂyık bir evlat olabilseydik, babamızin peygamber olmasına guvenmeden ibadet etseydik,Sevgili!Omer olsaydık da Sen’i oldurmeye gelirken ayağına kapanıverseydik“Ya Rasûlallah!Sana inanıyorum,Senin dinine iman ettim.”O katı kalbimiz bir anda merhÂmetli, yumuşak bir kalp oluverseydi Senin tebliğ ettiğin İslam guneşiyle.BilÂl olsaydık da Sen’in yaptığın mescitte ilk kez biz ezan okusaydik;Seni sevindirseydik.Musluman olduğumuzdan dolayı cok eziyet cekseydik belki,yanıp yanıp kavrulsaydık ama Sen’in aşkının ateşi yanında bunlar bize onemsiz gelseydi Efendim! Sen’i koruyabilseydik muşriklerden,Ebu TÂlip gibi.Ya da Hamza olsaydık “Ben de Muhammed’in dinine inandım.” diyebilseydik korkusuzca ve bu yolda şehit olabilseydik.

Sen’in o guzide AshÂb’ın değiliz.Sen’in gibi guzel yuzlu kızların da değiliz,bir taş,toprak,guneş,ay da değiliz.Ancak senin aciz ve gunÂhkar ummetiniz.Ya Nebi,bizi kendine kardeş,ummet kabul eyle,

Ne olur? Sen bizim icin cansın,canÂnsın gul kokulu Efendim...
Bize şefaat eyle Ya Rasûlallah, şefaat eyle!Sen; sevgilimiz, umidimiz, hasretimiz,her şeyimizsin Efendim!...​


Gunahlara kefarettir gonuldeki keder... Niyetler halis olunca, Ameller olmaz heder... Biraz sabreyle bak...Neler goreceksin neler...
Mevlam ihmal değil...
İmtihan eder...​