peygamber efendimizin ten rengi
1. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) BENZERSİZ GORUNUMU

Hz. Ali'nin torunlarından İbrahim b. Muhammed (ra) rivayet ediyor:
...O'nun ustunluklerini ve guzelliklerini tanıtmaya calışan kimse; Ben, gerek ondan once, gerek ondan sonra, onun gibi birisini gormedim, demek suretiyle, O'nu tanıtma hususundaki aczini ve yetersizliğini itiraf ederdi. Allah'ın salat (dua, Peygamberimize (sav) yapılan dua, istiğfar, rahmet, namaz) ve selamı O'nun uzerine olsun."

2. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) GUZELLİĞİ

Sahabeleri Peygamberimiz (sav)'in guzelliğini şoyle anlatıyorlardı:
"Allah Resulu sallallahu aleyhi ve sellem cok yakışıklı ve alımlı idi. Mubarek yuzu ayın on dordundeki dolunay gibi parlardı... Burnu gayet guzel idi... Gur sakallı, iri gozlu, duz yanaklı idi... Boynu sanki bir gumuş huzmesi idi... "

3. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) HEYBETİ

Hz. Hasan (ra) naklediyor:
"Resulullah Efendimiz, yaradılıştan heybetli ve muhteşemdi.

4. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) NURLU YUZU

Enes b. Malik (ra) anlatıyor:
"Peygamber Efendimiz orta boylu idi; uzun da değildi, kısa da değildi; hoş bir gorunuşu vardı. Sacı ise ne kıvırcık, ne de duzdu. Mubarek (İlahi hayrın bulunduğu, bereketlenmiş, coğalmış, hayırlı, uğurlu) yuzlerinin rengi ise nurani beyazdı."

5. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) GUCLU BEDEN YAPISI

"… Mubarek cismi guzel, hep azası mutenasip (uygun, aralarında muntazam bir nisbet bulunan), endamı gayet matbu, alnı ve goğsu ve iki omuzlarının arası ve avucları geniş, boynu uzun ve mevzun (yakışıklı, her bir vasfı olculu) ve gumuş gibi saf, omuzları ve pazuları ve baldırları iri ve kalın, bilekleri uzun, parmakları uzunca, elleri ve parmakları kalınca idi."

6. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) BOYU

Bera b. Azib (ra) anlatıyor:
"… Resullullah Efendimizden daha guzel birini gormedim. Omuzlarını doğen sacları vardı. İki omuz arası genişce idi. Boyu ise ne kısa idi, ne de uzundu."

7. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) GOZLERİNİN GUZELLİĞİ

Ebu Hureyre (ra) anlatıyor:
"Allah Resulunun alnı geniş olup hilal kaşlıydı, kaşları gurdu. Iki kaşı arası acık olup, halis bir gumuş gibiydi. Gozleri pek guzel, bebekleri simsiyahtı. Kirpikleri birbirine gececek şekilde gurdu...

8. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) TENİNİN RENGİ

Ebu Hureyre (ra) anlatıyor:
"Efendimiz (sav) beyaza pembe karışık renkte idi...

9. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) SACI

Hazreti Aişe (ra) validemiz anlatıyor:
"Resulullah'ın mubarek sacları, kulakları ile omuzları arasındaydı. Allah'ın selat ve selamı uzerine olsun."

10. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) SAKALI

Hz. Adda İbn Halid'den (ra):
"Mubarek sakalı gayet guzeldi."

11. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) AĞIZ YAPISININ GUZELLİĞİ

Dişleri, inci gibi abdar (parlak, sağlam vucutlu) ve tabdar (ışıklı, parlak, buklumlu, kıvrımlı) olup, soylerken on dişlerinden nur sacılır; gulerken, fem-i saadeti (saadetli ağzı), bir latif (mulayim, yumuşak, nazik, guzel) şimşek gibi ziyalar (ışıklar) sacarak acılır idi…

12. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) GİYİM TARZI

İbnu Abbas (ra) anlatıyor:
Ben Resulullah aleyhissalatu vesselam uzerinde mumkun olan en guzel elbiseyi gordum."
Peygamber Efendimizin (sav) torunu Hz. Hasan ise, onun giyim konusu hakkındaki goruşunu şoyle ifade etmiştir:
"Peygamber Efendimiz bize elde ettiğimizin en iyisini giymemizi ve bulabildiğimiz en hoş kokuları surmemizi emrederdi."

13. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) OTURUŞ TARZI

Kayle binti Mahreme (ra) anlatıyor:
"Resulullah (sav)'i sonsuz bir mahviyet (alcak gonulluluk, tevazu) ve tevazu icinde otururken gorunce, heybetinden vucudum titremeye başladı."

14. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) KONUŞMA ŞEKLİ

Allah Resulu insanların en beliğ (belagatli kimse, meramını tamamen, noksansız ve guzel sozlerle anlatmaya muktedir olan. Kafi derecede olan. Yeter olan), en duzgun konuşanı ve en tatlı sozlu olanıydı (ağzından ballar akıyordu)! O, şoyle diyordu: "Ben Arabın en fasihiyim (Hatasız olarak soyleyen. Acık ve guzel konuşan)."

15. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) GULERYUZU

Hz. Ali (ra) anlatıyor:
"Allah Resulu... halkın en cok gulumseyeni ve en neşelisi idi."

16. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) BAKIŞLARI

Torunu Hz. Hasan (ra) Peygamberimiz’in (sav) bakışlarını şoyle tarif etmiştir:
"Bakışları son derece anlamlı idi...“

17. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) GUZEL KOKUSU

Enes b. Malik (ra) şoyle ifade etmektedir:
"Resulullah Efendimiz Medine sokaklarının birinden gectiğinde O'nun misk gibi kokusu hemen sezildiğinden, halk o yoldan Hazreti Peygamberin gectiğini soylerlerdi. Bizler, Peygamber Efendimizin gelişini, kokusunun guzelliğinden anlardık."

18. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) İNSANLARA ŞEFKATİ

"Resul-i Ekrem'e on sene hizmet ettim. Vallahi, bana 'Of' bile demedi. Yapmakta geciktiğim veya yapmadığım bir emrinden dolayı beni azarlamadığı gibi, ailesinden azarlayan olursa, onlara da, 'Ona dokunmayın. Bu işi yapması takdir edilmiş olsaydı yapardı' buyururdu."

Ofkelenmekten son derece uzak ve bir şeye cabucak rıza gosterendi. İnsanlara karşı insanların en şefkatlisiydi. Nitekim “insanların en hayırlısı insanlara hayrı dokunan, insanların en yararlısı da insanlara faydalı olandır." buyurmuştur.

19. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) USTUN AHLAKI

"Kendisine bir şey soranı can kulağıyla dinler, soruyu soran yanından ayrılmadıkca, onu terk etmezdi. Resulullah ile bir kimse tokalaşırsa veya bir kimse tokalaşmak icin elini uzattığında, karşısındaki kişi elini cekmeden Resulullah elini cekmezdi. Biriyle yuz yuze gelince de, karşısındaki, yuzunu cevirip ayrılmadıkca Resulullah o kimseden yuzunu cevirmezdi. Onune oturan kimseye hicbir zaman ayaklarını uzatmazdı. Karşılaştığı kimseye once kendisi selÂm verirdi. Ashabıyla tokalaşmaya once kendisi başlardı."
"Sahabîlerine guzel unvanlar verirdi.. Onlara şeref kazandırmak icin, hoşlarına giden isimle cağırırdı."

20. PEYGAMBER EFENDİMİZ'İN (SAV) TEVAZUSU

"... Huzurunda oturan herkese mubarek yuzunden nasibini verir, iltifat buyururdu. Bu yuzden huzurundaki herkes onun nezdinde kendisinden daha değerlisi olmadığı duşuncesine kapılırdı. Evet onun oturuşu, dinleyişi, sozleri, guzel latifeleri ve teveccuhu hep nezdinde oturanlar icindi. Bununla birlikte onun meclisi haya, tevazu ve emniyet meclisiydi.







(alıntıdır)​