

....O bir onder....
-Daima duşunceliydi...
-Susması, konuşmasından uzun surerdi...
-Luzumsuz yere konuşmaz; konuştuğunda ne fazla, ne eksik soz kullanırdı...
-Dunya işleri icin kızmazdı...
-Kotu soz soylemezdi...
-Affediciliği tabii idi...
-İntikam almazdı...
-Duşmanlarını sadece affetmekle kalmaz, onlara şeref ve değer de verirdi...
-Kendisini uc şeyden alıkoymuştu: Kimseyle cekişmezdi. Cok konuşmazdı. Boş şeylerle uğraşmazdı...
-İmanı, umutsuzluğa duşurmezdi...
-Hoşlanmadığı bir şey hakkında susardı...
-Hic kimseyi ne yuzune karşı, ne de arkasından kınar ve ayıplardı...
-Kimsenin kusurunu araştırmazdı...
-Kimseye, hakkında hayırlı olmayan sozu soylemezdi...
-Yanında en son konuşanı, ilk once konuşan gibi dikkatle dinlerdi...
-Bir toplulukta bulunduğu zaman bir şeye gulerlerse, o da guler; bir şeye hayret ederlerse, o da onlara -uyarak hayret ederdi...
-Gerceğe aykırı ovguyu kabul etmezdi...
-Her zaman ağırbaşlıydı...
-Konuşurken cevresindekileri adeta kuşatırdı...
-Kelimeleri, parıldayan inci dizileri gibi tatlı ve berraktı...
-Yururken beraberindekilerin gerisinde yururdu; ayaklarını yerden canlıca kaldırır, iki yanına salınmaz, adımlarını geniş atar, yuksek bir yerden iner gibi one doğru eğilir, vakar ve sukunetle rahatca yururdu...
-Kapısına yardım icin gelen kimseyi geri cevirmezdi...
-Bir gun kendisinden yaşca kucuk bir dostunun omuzlarından tutarak şoyle demişti: "Sen dunyada garip bir kimse yahut bir yolcu gibi ol "
-Her zaman huzunlu ve mutebessim bir haletle dururdu...
-Adet uzere sarfedilen hicbir kotu sozu ağzına almamıştı...
-Sıkıntılı hallerinde kabalaşmaz, bağırmazdı...
-Fakirlerle birlikte yerdi; oyle ki onlardan ayırt edilemezdi...
-Onune ne konulursa yerdi...
-Sade kıyafetler giyer, gosterişten hoşlanmazdı...
-Konuşurken yuzunu başka tarafa cevirmez, bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir yere oturmazdı...
-Sabahları evinden cıkarken şoyle soylerdi: “İlahi, doğru yoldan sapmaktan ve saptırılmaktan, kanmaktan ve kandırılmaktan, haksızlık etmekten ve haksızlığa uğramaktan, saygısızlık etmekten ve saygısızlık edilmekten sana sığınırım.”
-Sıradan değildi; ama sıradan insanlar gibi yaşardı.
-O, Hz. Peygamber'di.
-Efendimizdi. gullerin efendisi. kainatın efendisi.(Aleyhissalatu vesselam)
Alıntı