HÛD ALEYHİSSELÂM


Yemen'de bulunan Âd kavmine gonderilen peygamber. Nûh aleyhisselÂmın oğlu SÂm'ın neslindendirc Bir ismi de Âbir olup, lakabı Nebiyyullahtır. Kur'Ân-ı kerimde ismi bildirilen peygamberlerdendir. Yemen'de Aden ile Umman arasında bulunan AhkÂf diyÂrında doğup yetişti. Cocukluğundan itibaren Allahu teÂlÂya ibÂdet etmekle meşgul oldu. Ara sıra ticÂretle de uğraşan hûd aleyhisselÂm, gayet şefkÂtli ve cok comertti. Nûh tûfÂnında sonra torunlarından biri olan Âd, Yemen'de Hadramut civÂrında AhkÂf denilen yerde yerleşti. Âd'ın neslinden gelen insanlar coğalarak buyuk bir kavim oldular. Bunlara Âd kavmi denildi. Bulunduları belde bereketli bir yerdi. Bağlar, bahceler her tarafı sarmış ve İrem bağları diye meşhur olmuştu. Oğulları, malları, davarları ve muhteşem sarayları vardı. Gucleri, kuvvetleri, boyları ve cusseleri ile meşhur olan bu insanlar, servetlerinin ve maddi guclerinin cokluğuna bakarak azdılarve doğru yoldan, dinlerinden ayrıldılar. Yeryuzunde buyukluk tasladılar. Allahu teÂlÂyı unuttular ve ceşitli putlara tapmaya başladılar. Ellerindeki maddi imkÂnlarla etrÂfa dehşet salıyorlar, fakirleri ve diğer kabileleri zulumleri altınta inletiyorlardı. Onları kole gibi calıştırıyorlar, ceşitli işkencelerle olduruyorlardı. Allahu teÂlÂ, Âd kavmine doğru yola kavuşturmak icin Hûd aleyhisselÂmı onlara peygamber gonderdi. bu hususta Kur'Ân-ı kerimde meÂlen buyruldu ki:

Âd kavmine kardeşleri Hûd'u peygamber olarak gonderdik. Hûd (aleyhisselÂm) onlara; ''Ey kavmim! Allahu teÂlÂya ibÂdet edin. İbÂdet edilecek o'ndan başkası yoktur. HÂl o'nun azÂbından korkmayacak mısınız?'' dedi. (A'rÂf sûresi:65) Hûd aleyhisselÂm kavmini doğru yola kavuşturmak icin tebliğ vazifesine başladı. Onları putlara tapmaktan, zulum ve gunahlardan tovbe ederek vazgecmeye ve Allahu teÂlÂya şukur ve ibÂdete cağırdı. Fakat Âd kavminin insanları, Hud aleyhisselÂmı dinlemeyip, ona karşı kaba ve inkÂrcı davrandılar. Hûd aleyhisselÂm kavminin bu tutumu uzerine; ''Eğer doğru yola gelmezseniz, haberiniz olsun, ben size tebliğ vazifemi yapıyorum; Rabbim size acı bir azap gonderir de helÂk olursunuz?'' buyurdu. Azgın Âd kavmi, Hûd aleyhisselÂma; ''Mûcize getirmeden putlarımızı terk etmeyiz.'' dediler. Hûd aleyhisselÂm onlara; ''İstediğiniz mûcize nedir?'' diye sordu. Onlar da ''RuzgÂrı istediğin tarafa cevir!'' dediler. Hûd aleyhisselÂm du etti. Allahu teÂlÂ; ''Ne tarafa istersen elinle işÃ‚ret et!''^buyurdu. O da eliyle işÃ‚ret edince, ruzgÂr istediği istikÂmette esmeye başladı. Buyuk kayaların toprak olmasını istediler. Hûd aleyhisselÂmın duÂsı ile bu da oldu. Bu mûcizeleri gordukleri hÂlde inanmayıp hırcınlaşarak koyunların yunlerinin de ipek olmasını istediler. Hûd aleyhisselÂm du etti. koyunların yunu ipek hÂline geldi. Âd kavmi, gosterilen mûcizelere rağmen inanmadılar. ''Sen bizi putlarımızdan ayırmak icin mi geldin? Doğru soyluyorsan, haydi bizi tehdit azÂbı getir de gorelim!'' dediler. Hûd aleyhisselÂm kavmini imÂna dÂvete devÂm etti. Pek az kimse imÂn etti. Kavmi ise hakÂret edip kendinden gecinceye kadar dovdu. Kavminin ıslÂh olmayacağını anlayan hûd aleyhisselÂm: ''Y Rabbi! Sen herşeyi biliyorsun. Ben onlara peygamberliğimi bildirdim. Ey Rabbim! Onlara, ders almalarına vesile olacak bir musibet ver?'' diue bedduÂda bulundu. hûd aleyhisselÂmın bedduÂsını kabul buyuran Allahu teÂlÂ, Âd kavmine once kuraklık, kıtlık musibetini verdi. Uc sene muddetle akan pınarlar kurudu. Yeşillikler sarardı, soldu. Meşhûr İrem Bağları yok oldu. İnsanlar bir yudum suya, bir parca ekmeğe muhtac hÂle geldiler. Hayvanlar susuzluktan telef oldular. Devamlı olarak bunaltıcı kuru bir ruzgÂr esiyordu. İnsanlar ağızlarını guclukle acıyor, zor nefes alıyordu. tozdan goz gozu goremiyordu. bu arada Hûd aleyhisselÂm kavmini imÂna, tovbe ve istiğfÂra dÂvete devÂm ediyordu. Hûd aleyhisselÂmın kavmine meÂlen şoyle dediği bildirilmektedir:

''Ey kavmim! Rabbinizden mağfiret dileyin. Sonra o'na tovbe edin ki, gokten uzerinize bol bol bereket (ekinleri yetiştirecek yağmur) indirsin ve kuvvetinize kuvvet katarak sizi coğaltsın. Gunahlarınıza ısrar ederek imÂndan yuz cevirmeyin.'' (Hûd sûresi: 52) Hûd aleyhisselÂmın bu son dÂveti de onların aklını başlarına getirmeye yetmedi. Hûd aleyhisselÂma işkenceye ve onu oldurmeye kalkıştılar. Artık onlara azÂbın gelmekte olduğu Hûd aleyhisselÂma bildirildi. Bir sabah Hûd aleyhisselÂm imÂn edenleri biraraya topladı. Gun ağarırken ufukta siyah bir bulut belirdi. Bunu goren Âd kavmi, işte bize yağmur geliyor, dediler. Hûd aleyhisselÂm ''Hayır, o can yakıcı azÂb veren bir ruzgÂrdır. Her şeyi yok eder.'' dedi. RuzgÂr korkunc bir ses cıkararak vÂdiyi kapladı. Son derece hızlı ve soğuk olup, her şeyi saman copu gibi savuruyordu. Fussilet sûresi 16. Âyet-i kerimesinde, bu ruzgÂr ''sarsar'' (kavurucu ruzgÂr); azÂb gunleride ''eyyÂm-ı nahisÂt'' olarak gecmektedir. Âd kavmi kasırgadan kurtulmak icin tutundukları ağac ve taşlarla birlikte havaya fırlayarak paramparca oldular. Hepsi olup yere serildiler. Daha sonra ruzgÂr bunları surukleyip denize attı. Mal ve mulklerinden hicbir eser kalmadı, helÂk olup gittiler. Âd kavminin helÂk oluşu Kur'Ân-ı kerimde meÂlen şoyle bildirilmektedir:

''NihÂyet Hûd'u ve berÂberindeki imÂn edenleri, rahmetimizle kurtardık ve Âyetlerimizi tekzib ederek, yalanlayarak imÂn etmemiş olanların kokunu kestik.'' (A'rÂf sûresi: 72) Hûd aleyhisselÂm ve ona imÂn edenler bu şiddetli kasırgada Allahu teÂl tarafından muhÂfaza edildiler. KÂfirleri helÂk eden şiddetli fırtına, onlara serinletici ve rahatlatıcı hafif bir ruzgÂr gibi esiyordu. Hûd aleyhisselÂm, Âd kavmi helÂk olduktan sonra, kendine inananlarla birlikte Mekke-i mukerremeye gitti. KÂbe-i muazzamanın bulunduğu yerde ibÂdet ve taatla meşgul oldu ve orada vefÂt etti. Kabrinin Harem-i şerif( KÂbe-i muazzamanın etrÂfındaki mescit) te Hicr denilen yerde bulunduğu rivÂyet edilmektedir.

Hûd aleyhisselÂm ve peygamber olarak gonderildiği Âd kavmiyle ilgili olarak Kur2Ân-ı kerimin A'rÂf, Hûd, Mu'minin, Fussilet, AhkÂf, ZÂriyÂt, Kamer, HÂkka, Şuar ve Fecr sûrelerinde bilgi verilmektedir.