İSMÂİL ALEYHİSSELÂM


Arabistan'da Curhum kabilesine gonderilen peygamber. İbrĂ‚him aleyhisselĂ‚mın buyuk oğlu ve peygamberimizin (sallallahu aleyhi ve sellem) dedelerinden. Annesinin adı Hacer'dir. Hazret-i İbrĂ‚him, Nemrut'un ateşinden kurtulduktan sonra,BĂ‚bil'den ayrılıp, Mısır'a gittiğinde hanımı SĂ‚re'ye Firavun musallat olmuştu. Fakat, SĂ‚re'yi yaklaşmak istediğinde, ellerinin tutulup, nefesi kesilerek sara hastalığına benzer bir hĂ‚le duştu. Bunu uzerine Firavun korkarak İbrĂ‚him aleyhisselĂ‚m ve sĂ‚re'yi bıraktı ve Hacer adlı bir cĂ‚riyeyide hediye etti. İbrĂ‚him aleyhisselĂ‚m, Firavun'un korkarak cĂ‚riye olarak verdiği Hacer'i de alarak, Filistin'e dondu. Oradan Şam taraflarına gitti. Buradayken SĂ‚re Hatunun isteği uzerine hazret-i Hacer'le evlendi. Bu evlilikten hazret-i İsmĂ‚il doğdu. Allah'ın emri ile Hacer'i, oğlu il2 birlikte Kudus'ten Hicaz'a goturdu. ve bugunku Mekke şehrinin bulunduğu yere bırakıp geri dondu. Mekke'nin ust tarafında bulunan Seniyye Mevkiine gelince, ellerini acarak onlar icin duĂ‚ ettiği İbrĂ‚hin sûresi 37 ve 38. Ă‚yetlerinde bildirilmektedir.Bu ıssız ve corak vĂ‚dide bir miktar hurma, bir dağarcık su ve oğlu iki yaşındaki İsmĂ‚il ile yanlız kalan hazret-i Hacer, bu işin Allah'ın emri ile olduğunu anlayıp tevekkulle sabretti; ''Allahu teĂ‚lĂ‚ bize kĂ‚fisir. O bizi korur, himĂ‚ye eder. Bizi başıboş bırakmaz'' dedi. Semre ağacının dallarından yaptığı kucuk barınakta kalıyorlardı. Yiyecekler ve suları bitince hazret-i İsmĂ‚il susuzluktan ağlamaya başladı. Hazret-i Hacer su bulmak umidi ile SafĂ‚ Tepesine cıktı. Ucsuz bucaksız colden ve ağacsız cıplak tepelerden başka bir şey goremedi. SafĂ‚'dan inip koşarak Merve Tepesine cıktı. SafĂ‚ ve Merve Tepeleri arasında su bulmak umidi ile yedi defĂ‚ koşarak gidip deldi. Bu sırada İsmĂ‚il'in (aleyhisselĂ‚m) ayağını vurduğu veya CebrĂ‚il aleyhisselĂ‚mın vurduğu yerden su fışkırıp akmaya başladı. Hazret-i Hacer heyecanlandı ve akan su ziyan olmasın diye ''Dur! Dur!'' mĂ‚nĂ‚sına gelen ''Zem! Zem!'' diyerek suyun etrĂ‚fını cevirdi. Sudan oğlu İsmĂ‚il'e (aleyhisselĂ‚m) icirdi ve kendisi de icti. Peygamberimiz bir hadis-i şeriflerinde ''Allah İsmĂ‚il'in annesi Hacer'e rahmet etsin. O, zemzemi kendi hĂ‚line bıraksaydı da avuclamasaydı, muhakkak zemzem akan bir ırmak olurdu.'' buyurmuştur.

Mekke'nin yakınında konaklayan Curhum kabilesi zemzem suyunu gorunce hazret-i Hacer'den izin alarak oraya yerleştiler ve boylece Mekke şehri kuruldu. Bir muddet sonra hazret-i İbrĂ‚him hanımını ve oğlunu ziyĂ‚rete geldiğinde onları bolluk ve bereket icinde buldu. Hazret-i İsmĂ‚il konuşmaya başlayınca hazret-i İbrĂ‚him uc gun ust uste gorduğu ruyĂ‚ uzerine onu kurbĂ‚n etmeye karar verdi. Zilhicce ayının 9 ve 10. gugu de aynı ruyĂ‚yı gorunce sahih olduğunu anladı. Bir bahĂ‚neyle annesinden izin alarak kurban etmek icin goturdu. Şeytan, insan sûretinde annesi HĂ‚cer'e hazret-i İsmĂ‚il'e ve hazret-i İbrĂ‚him'e gorundu ve onlara vesvese vermeye calıştı ise de dinlemediler. Hazret-i İsmĂ‚il, şeytanın arkasından yedi tĂ‚ne taş attı. Hazret-i İbrĂ‚him, bugun MinĂ‚ denilen yere gelince, oğluna ruyĂ‚sını ve Allah'ın emrinin kendisini kurbĂ‚n etmek olduğunu acıkladı. Hazret-i İsmĂ‚il'i tevekkulle hazırladı. Yere yatırıp bıcağı boynuna caldı ise de bıcak, Allah'ın emri ile kesmedi. Taşa vurdu, taşı kesti. NihĂ‚yet CebrĂ‚il aleyhisselĂ‚m Cennetten bir koc getirdi. CebrĂ‚il aleyhisselĂ‚m makĂ‚mından ''Allahu ekber, Allahu ekber'' diyerek geldi.Hazret-i İbrĂ‚him bu tekbiri işitince; ''La ilĂ‚he illallahu vallahu ekber'' dedi. Hazret-i İsmĂ‚il de; ''Allahu ekber ve lillĂ‚hil hamd.'' diyerek tekbiri tamamladı. Hazret-i İbrĂ‚him kocu kurban etti. Onların bu hĂ‚li Kur'Ă‚n-ı kerimde anlatılmakta ve meĂ‚len; ''Muhakkak ki bu acık bir imtihandı.'' buyrulmaktadır. Hazret-i İbrĂ‚him kurban hĂ‚disesinden sonra SĂ‚re'nin yanına dondu. Hazret-i İsmĂ‚il buyuyunce Curhum kabilesinden bir kızla evlendi. Annesi hazret-i HĂ‚cer de vefĂ‚t etti ve KĂ‚be temelinin bitişiğine defnedildi. Hazret-i İbrĂ‚him yine ara sıra gelip gidiyordu. Allahu teĂ‚lĂ‚ KĂ‚be'nin yapılmasını emredince baba oğul KĂ‚be'nin eski temelini bulup yeniden inşĂ‚ ettiler ve şoyle duĂ‚ ettiler: ''Ey Rabbimiz bizden bu hayırlı işi kabul et. Hakikaten sen duĂ‚mızı işitici, niyetimizi bilicisin.''

Hazret-i İsmĂ‚il, babası hazret-i İbrĂ‚him'in vefĂ‚tından sonra, Yemen'den gelip Mekke'ye yerleşmiş olan Curhum kabilesine peygamber olarak gonderildi. Kendisine başka kitap ve din verilmeyip, babası İbrĂ‚him aleyhisselĂ‚mın dinini insanlara tebliğ etti. İnsanları elli yıl imĂ‚na dĂ‚vet etti, ancak pek az kimse imĂ‚nla şereflendi. Filistin'e giderek hazret-i İbrĂ‚him'in kabrini ziyĂ‚ret etti. Sonra Şam'a gidip kardeşi İshak aleyhisselĂ‚m ile goruştu. Hazret-i İsmĂ‚il'in 12 oğlu ve pekcok torunu oldu. Onun dini İslĂ‚miyet gonderilinceye kadar doğru olarak devĂ‚m etti. Muhammed aleyhisselĂ‚mın butun dedeleri hazret-i İsmĂ‚il'in soyundan ve onun dinindendi. VefĂ‚tına yakın kardeşi İshĂ‚k'ı aleyhisselĂ‚m yanına dĂ‚vet edip, kızını oğlu Iys'a nikĂ‚hladı ve bĂ‚zı vasiyetlerde bulundu. Mekke'de 133 veya 137 yaşlarındayken vefĂ‚t etti. Mescid'i Haramda KĂ‚be-i muazzamanın kuzey duvarı onunde bulunan ve annesi HĂ‚cer'in kabrinin bulunduğu Hatim denilen yere defnedildi.

Mûcizeleri:

1-Dikenli bir arĂ‚zide yaşayan muşriklerin teklifi uzerine duĂ‚ edip, dikenli ağaclarda ceşitli meyveler bitmiştir. 2- Curhumileri imĂ‚na dĂ‚vet ettiği zaman, onlar kısır koyundan sut cıkarmasını istediler. O da elini koyunun sırtına koyarak; ''Beni peygamber olarak gonderen Allahu teĂ‚lĂ‚nın ismi ile...'' dediği anda koyunun memelerinden sut akmaya başladı. 3- İsmĂ‚il aleyhisselĂ‚mın duĂ‚sı bereketiyle koyunların yunleri ipek oldu ve sayıları coğaldı. 4-Kendisine misĂ‚fir gelen iki yuz Yemenliye ikrĂ‚m edecek bir şey bulamayınca mahcub oldu. O anda duĂ‚ etti ve yanındaki kumlar un oldu. Bunu goren misĂ‚firlerin hepsi imĂ‚na geldiler.

Kur'Ă‚n-ı kerim'in, Bakara, Âl-i İmrĂ‚n, NisĂ‚, En'Ă‚m, İbrĂ‚him, Meryem, EnbiyĂ‚ ve SĂ‚d sûrelerinde İsmĂ‚il aleyhisselĂ‚mla ilgili haberler verilmiştir.