Allah goruyor

Hz. Omer (r.a) halifeliği doneminde gece sokaklarda dolaşır, halkın emniyet ve huzurunu kontrol ederdi. Bir hastanın feryadını duysa durup ilgilenir, derdine care olmaya calışırdı. Bir cocuğun ağladığını işitse, sebebini sorar ve yardımına koşardı.

Bu maksatla dolaşırken bir gece yarısı evin birinden bir ses duyar. Ana ile kız arasında gecen bir munakaşaya şÃ‚hit olur. Kızın anasına karşı durust ve tatlı sozlu hareketi Hz. Omer (r.a)’ın gonlunu fetheder. Kız:

“- Anneceğim! Halife’nin sute su katmama emrini duymadın mı? Nasıl hile yapabiliriz? Kotu bir iş bu.” diye konuşur. Annesi fikrinde ısrar eder ve:

“- Kızım! Bizim burada sute su koyduğumuzu halife nereden gorecek, nereden bilecek ve nasıl işitecek?” der. Kendince kızını ikna etmeye calışır. Fakat imanı butun kızcağız bu cevaptan hoşnut olmaz. Sute su katma işini asla doğru bulmaz.

“- Anneciğim! Bu yapılanı bu saatte halife Omer gormuyorsa da Allah TeÂl goruyor.” diye cevap verir.

Hz. Omer (r.a) imanı butun bu kızcağızın cevabından pek hoşnut olur. Durustluğune hayran kalır. Ruhunda taşıdığı bu imanın bir mukÂfatı olarak onu oğlu Âsım’a nikahlar