HudÂ’nın ismiyle başlarız soze,
RahmÂndır kolaylık gosterir bize.

Allah’ın adını anmalı insan!
Emre uymalıdır, hic aksatmadan!

Bismillah diyelim her işimizde,
Unutma ki şeytan hep peşimizde.

Bir işe başlarken dersek Bismillah,
Elbet yardım eder Cenab-ı Allah.

Ortakları olmaz, yoktur benzeri,
Noksan sıfatlardan şuphesiz beri.

HÂşÃ‚, oğlu, kızı olmaz HudÂ’nın,
İşinde yanlışlık olmaz YezdÂn’ın.

Cumle mahlukÂtı var etti yoktan,
Kimi ateştendir, kimi topraktan.

Kurumuş balcıktan insan eyledi,
Turlu nimetleri ihsan eyledi.

“Ol” emriyle kÂinatı yarattı,
Semaları yıldızlarla donattı.

Kudreti sonsuzdur, kışı yaz eder,
Kullarına acır, hep ikÂz eder.

Bir nizÂm icinde arzı dondurur,
Bulutlardan tatlı sular indirir.

Taş icre ateş gizledi RahmÂn,
Halk eyledi suda, inci ve mercÂn.

Bir bebek doğunca hazırdır azık.
Annenin goğsunden gonderir rızk.

Bir sevgi verir ki ana-babaya,
Katlanırlar onun icin cefaya.

Bin bir ihtimamla ona bakarlar,
Şefkat ile ustun başın yıkarlar.

Kulakları burnu, gozu veren O,
Saca siyah sarı boya suren O.

Vucudun ustune başı koyan O,
Gozlerin ustune kaşı koyan O.

İnsanı ağlatan, gulduren Odur,
Yaşatıp sonra da olduren Odur.

Kalblerde sevgiyi halk eden Odur,
Salihleri nura gark eden Odur.

Yusuf’a harika guzellik verdi,
ZuleyhÂ’yı ona Âşık eyledi.

Herkes ZuleyhÂ’yı alaya aldı,
Yusuf’u gorenler hayrette kaldı.

Bu bir insan değil, melek dediler,
Parmaklar kesildi, fark etmediler.

Halil’i ateşe yaktırmayan O,
Salihi harama baktırmayan O.

Halil İbrahim’i kusturmeyen O,
Oğlunu bıcağa kestirmeyen O.

Yunus’u balığa yutturan Odur,
Olum korkusunu tattıran Odur.

Suleyman’ı gokte gezdiren Odur,
Firavunu suda ezdiren Odur.

KÂfir Ebu Cehli şaşırtan Odur,
Kazdığı kuyuya duşurten Odur.

Her işinde vardır bir cok hikmeti,
Bakınca gorulur sonsuz kudreti.

Bize nasip etsin iman nimeti,
İmanlı kuluna verir Cenneti.