Ne zor idi bendeki bu intizÂr,
Bayrama dek ettim hep Âh ile zÂr.

Sabırsızca buluşmayı beklerken,
Gece gunduz uyku gitti gozumden.

Uyumayıp hep gunleri sayardım,
Ayrılık derdine derman arardım.

Gunduzleri hep carşıya cıkarım,
Belki o geldi mi diye bakarım.

Gozlerim yaş, zihnim ise karışık,
Hic durmadan feryat eder bu Âşık.

UstÂdım bayramlık neler verecek?
Belki ayağına yuz surdurecek.

Gelip gam haneme umitle girdim,
Gelir diye kalbe teselli verdim.

Bir an once gelmesini ozlerim
Kapıda kulağım, yolda gozlerim

Saniyeyi birbirine eklerim
Cıkıp gelir diye her an beklerim

Hop oturup hop kalkardım yerimden,
Neler geldi, neler gecti kalbimden.

Acaba guneşim bugun doğmaz mı?
Gelip de sevince beni boğmaz mı?

Guldurmez mi sessiz ağlayanları?
Yollarına umit bağlayanları.

İşte boyle şeyler duşunurken ben,
Kapı tak tak diye calındı birden.

Hep cocuklar gelip gordu hÂlimi,
Hepsi optu teker teker elimi.

Nasıl gormemişim gozum kararmış
Cocuklar arasında o da varmış.

Fark etmedim ellerimi operken
Arkasından gordum onu giderken.

Dedim: Aman y Rab bu nasıl iştir?
Gorduğum ya hayÂl yahut da duştur.

Duş ise uyumadan gorulur mu?
HayÂl ise ona hic erilir mi?

Sanki bir şimşek gibi gecip gitti,
Bayram gunu beni huzne gark etti.