Annelik kadınlıktan vazgecmek mi? Anneliğe soyunan kadın genellikle kadınlığını unutuyor. Aileye yeni bir birey katıldığında tum yaşantı onun ekseninde donmeye başlıyor.
Anne tum varlığını cocuğuna ve onun ihtiyaclarına adıyor. Ve coğu zaman annelik dışında kadınlığını ve bu kimliğine ait ihtiyaclarını, tatmin edilmesi gereken duygularının olduğunu unutuyor. Unutulanlar, yok sayılanlar aslında kadınlığın doğasında olan temel ihtiyaclar olduğu icin, kadın ruhu bir sure sonra huzursuz olmaya ve bu huzursuzluğunu bir şekilde yaşamaya ve cevresine yansıtmaya başlıyor.
Coğu zaman bu huzursuzluğun nedenleri fıtri ihtiyacların karşılanmadığından değil de, ondan bundan olduğuna karar verilip sorunun daha da buyumesine neden olunuyor.
Kadın surekli ‘’cocuğum her şeyden onemli, artık benim tek keyif noktam tek neşem varlığımı ona adıyorum, benim başka bir şeye ihtiyacım yok’’ soylemiyle kadınlığından ve zamanla eşinden vazgecmeye başladığında işte o zaman cocuğuna en buyuk zararı vermiş oluyor. Zira insanın ve de kadının fıtri ihtiyaclarından vazgecip, onları yok sayıp ruhen mutlu ve mesut olması mumkun değil. Hal boyle olunca gergin, sinirli, obsesif, surekli vıdı vıdı eden bir anneyle muhatap olan cocuklar ozguven sorunları yaşamakta baba mumkun oldukca ev dışında zaman gecirmeye başlamakta
Kadınlığından vazgecen bir anne, cinsel kimliğine uygun davranmadığında doğru modelleme olamayacağı icin, ailede başlaması gereken cinsel eğitimin temelleri maalesef sağlam atılamamakta ve cinsel kimlik sorunları yaşayan nesiller yetişmekte.
Ve en acısı da anne hayatından vazgecmekle kalmayıp bir sure sonra cocuğundan da aynı davranışı beklemekte.
Asıl annelik kendinden vazgecmeden, cocuğuna kimlik kazandırabilmek, ozguvenin oluşmasını sağlamak, cocuğu kendi kimliği ile barışık olarak yetiştirebilmek. Yani doğru ornek olmak.
Bu gerceklerin ışığı altında kimse kimse icin kendinin en temel ihtiyaclarını yok saymamalı gerceğini hatırlamalıyız. Zira anne kendi gerceklerinin farkında olup kendisini ayrı ve değerli bir birey kabul ederse kendine olan saygı ve sevgisini kaybetmediği surece, cocuğunu da kendinden bağımsız apayrı bir birey olarak gorebilme ayrıcalığını yaşayabilecektir. Ancak bu bakış acısıyla anne- cocuk arasındaki sınırlar cizilebilir. Herkes birbirinin yaşamındaki yerinin ne olduğunu fark eder.
Bunun en pratik ve kalıcı yolu da cocuğumuza ornek olmakla mumkun. Sonuc olarak:
Kadın anne olunca kadınlığından vazgecmemeli.
Kadın anne olunca eşinden vazgecmemeli.
Kadın anne olunca cinselliğinden vazgecmemeli.
Kadın anne olunca ihtiyaclarını yok saymamalı.

[h=2]İstanbul Kadın Doğum uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]