Hayat Cok Kısa
Nasıl Yaşamalıyız?

Belki de bu satırlar ahlakınızı yeniden duşunmeniz icin olumunuzden once size tanınmış son bir fırsat, son bir hatırlatma, son bir uyarıdır. Siz bu satırları okurken bir saat sonra hayatta kalacağınızdan emin olamazsınız. Bir saat sonra hayatta olsanız bir sonraki saate erişeceğinizin hicbir garantisi yoktur. Saat değil bir dakika, hatta bir saniye sonra bile hayatta olacağınız kesin değildir. Bu yazıyı sonuna kadar okuyup bitireceğinizin de hicbir garantisi yoktur. Olum size, buyuk bir ihtimalle, bir dakika oncesinde olmeyi hic aklınızdan gecirmediğiniz bir anda gelecektir.

Mutlaka oleceksiniz, tum sevdikleriniz de olecek, sizden once yada sonra mutlaka olecekler. Bundan 100 sene sonra dunya uzerinde sizin tanıdığınız hicbir canlı insan kalmayacak.

Her insanın, kendi hayatı hakkında bitmek tukenmek bilmeyen planları vardır. Liseyi bitirmek, universiteye girebilmek, mezun olmak, iş sahibi olmak, ev sahibi olmak, evlenip coluk cocuk sahibi olmak, cocuğunu buyutmek, emekli olmak, huzurlu bir hayata kavuşmak gibi... Bunlar bu planların en genel ve en sıradan olanlarındandır. Bunların dışında, herkesin, kendi icinde bulunduğu durum ve şartlara gore daha binlerce konuda cok kapsamlı plan ve tasarıları vardır.

Oysa bu planların hicbirinin gercekleşeceği kesin değildir. Buna karşın olum, yuzde yuz gercekleşecektir.

Yıllarca calışıp cabalayıp universiteye giren bir oğrenci okuluna giderken olur. Yada yeni işe giren bir kişi işine giderken veya evlenenler duğunden donerken ani bir trafik kazası sonucunda olurler. Başarılı bir iş adamı ise, işlerini cabuk halledebilmek, gideceği yere daha cabuk ulaşıp vakit kazanmak ve daha cok şeyler yapabilmek icin ucak yolculuğunu tercih eder. Fakat ucak kaza yapar, yere duşer. Orada hayatı hic duşunmediği şekilde son bulur.

Butun planlar boşa gitmiştir. Geriye kalan planlarını gercekleştiremeden, bir daha asla tamamlanmayacak bir şekilde yarıda bırakarak, donuşu olmayan bir yere giderek olurler... Oysa o gittikleri yer icin hazırladıkları hicbir planları yoktur. Gercekleştiremeyecekleri planları yıllarca en ince ayrıntısına kadar duşunmuşlerdir, ama gercekleşeceği kesin olan olum hakkında hicbir şey duşunmemişlerdir bile.

Peki akla ve bilince sahip bir insan hangisine oncelik vermelidir? Gercekleşeceği kesin olan hakkında mı, yoksa olmayan hakkında mı plan kurmalıdır? İnsanların coğu, kesin olmayana onem verirler. Hayatın hangi safhasında olursa olsun butun planlarını, gelecekte daha iyi ve daha mukemmel bir hayata kavuşabilmek icin yaparlar.

Eğer insan olumsuz olsaydı, bu davranış gercekten de mantıklı olacaktı. Fakat butun planlar, olum denen mutlak sona mahkumdur. Bu nedenle, kesin olan olumu bırakıp kesin olmayanları onemsemek, kesinlikle akıl dışıdır.

Ama insanlar, kafalarını esir almış olan garip bir buyu nedeniyle bir turlu bu acık gerceği fark edemezler.

Olum sizi her an yakalayabilir.

Kimbilir o an, belki de şu andır yada size cok yaklaşmıştır.

Dolayısıyla, duşunmekten kacmak, hicbir şekilde cozum değildir.

Peki ne yapmalıyız, hayatın kıymetini bilmeli bize verilen omru en guzel şekilde değerlendirmeliyiz, bunu hicbir şeyi umursamazca mı yapalım ? tabiiki Hayır.

O zaman nasıl davranalım?

İnsana verilen en onemli şey akıldır, aklımızı kullanırsak ne yapmamız gerektiğini, nasıl yaşamamız gerektiğini, neleri yapıp neleri yapmamamız gerektiğini anlayabilir, gorebiliriz.

Ancak aklımızı kullanırsak gerceği gorebiliriz.
Gercek nedir? Gereken nedir? Hepsi etrafımızda ve gozumuzun onunde duruyor.Anlayana, gorene, bilene





alıntıdır