Yalnızlık « Psikolojik Sorunlar


Sosyal psikologlar yalnızlığı, yalnız olma şeklinde değil, kendini yalnız hissetme anlamında kavramsallaştırmaktadır. Herhangi bir kişinin, yaşamının belirli bir anında ve belirli bir sure isteyerek diğer insanlardan uzaklaşması turundeki soyutlanmalar, bu tanıma dahil değildir.

Yalnızlık istenmeyen, fakat acı veren bir subjektif yaşantıdır. Bu cercevede iki tur yalnızlık ayırdedilebilir. Birincisi, kişinin, diğer insanlarla cevrelenmiş olmakla birlikte, kendisi ile diğerleri arasında aşılmaz bir ucurum gormesine dayanan 'varoluşsal yalnızlık'tır, bu yalnızlık, olum ve yaşam karşısında duyulan derin ve başkaları tarafından yok edilemeyen kaygıyla sıkıdan ilişkili bir yalnızlıktır.

Diğeri, kişinin, sosyal ilişkilerini nicelik ve nitelik bakımından yeterli gormemesi halinde hissettiği 'kişilerarası yalnızlık'tır; bu yalnızlık, kişinin belirli bir sure icinde diğerleriyle arzu ettiği duzeyde ilişki kuramamast ve bu bakımdan kendini kapasitesiz, yeteneksiz veya beceriksiz gormesi halinde hissettiği yalnızlıktır.

Ayrıca bir kişinin, diğerleriyle ozel, mahrem ilişkiler kuramaması halinde hissettiği 'duygusal yalnızlık' ve diğerleri tarafından reddedilme, istenmeme, itilme ve bir gruba ait olmama duygularının eşlik ettiği 'sosyal yalnızlık'tan soz edilebilir