Merhaba Meltem hanım
ben bir suredir baş edemediğim ve beni mutsuz eden sorunlar oturu profesyonel destek almayı ihtiyac hissederek bugun bir psikiyatri polikliniğine başvurdum. Depresyon teşhisi kondu. Hayatımın son 6-7 yılını ozetlemiştim, birikimlerin beni bu duruma getirdiğini soyledi. İlac tedavisine başlayacağımızı soyledi. Ancak bu benim stresimi bir nebze daha arttırdı cunku benim 7 aylık bebeğim var ve emziriyorum. 1 aydır ek gıdalara gecsek de o hala istekle emiyor. ben onu sutumden mahrum etmek istemiyorum. sutten kesersem bebeğim de ben de mutsuz olacağız. depresyonum bebeğimi de etkiliyor ama o ozel anlardan ne oğlumu ne kendimi uzak tutmak istemiyorum. emzirmekten vazgecemem! bunun başka yolu yok mu! tedavi olmazsam doktorum kronikleşebileceğini soyledi. sutten kendiliğinden kesilmesini bekleyip tedaviye oyle başlasam gec mi kalırım? ve tez calışmalarıma geri donmem gerekiyor ancak konsantre olup bir turlu başlayamıyorum. ne onerirsiniz! telkinle bu sıkıntının ustesinden gelemez miyim?