merhaba meltem hanım 2 aydır sıkıntısını yaşadığım bir konuyu paylaşmak istiyorum.7 yıllık bir ilişkim var ve 24 yasındayım.temmuz 2010 de sozlendim subat 2011 de nisaşnlandım ne olduysa nişandan sonra oldu.bende bi soğukluk oldu terketme aşamasına girdim o donemlerde yemek yemiyor surekli ağlıyor nişanlımı gormek istemiyordum.bitsin bile dedim duşunun.ağladı cok uzuldu cok yıprandı.ama eskiye doneceğimin umuduyla sıkmadan destek oldu.pisikiyatriste gittim deprsyon dedi sen nişanı bi yas gibi gormuşsun dedi.nişanlına bişey deme bu donemlerde karar alma dedi.ve ben surekli dualar ediyor ilacımı kullanıyordum.cok zor gunlerdi.şuanda iyiyim allaha sukur ama arada icim daralıyo.ben acaba doğrumu yapıyorum nişanlandım kesin bir yola girdim donuşum yok ya sevmessem acaba aklıma gelince neden heycanlanmıyorum ya baskasına asık olursam evlenince 2 kişi evde napcaz ben sevgisiz olursam diye korkularım var.doktor bunun obsesiflik olduğunu soyluyor.nişanlım ve ailesi ise bana okadar ilgili ve okadar aileme uygunki cok iyiler.nişanlım bir dediğimi 2 etmez.ayrı sehirlerde olduğumuz icin biraz kıskanc sadece okadar.hastalığımdan sonra onuda asmaya basladı.anlıcanız inanclı 7 yıldır sevgisi duşmeyen kesin kararlı olgun biri .ben eğer onu terkedersem allah bana eminimki tesatını cıkarır karsıma ma bu duşuncelerden ve korkulardan tam anlamıyla kurtulamıyorum.o 4 ay sonra askere gidecek ben onu bile duşunuyorum ya o gidince baskası cıkarsa dahada soğursam iye.ama onu gercekten sevmek delice bağlanmak eskisi gibi olmak istiyoru.doktor anı yasamadıımı surekli ileriye bakıp olumsuz duşunduğumu soyledi .bu konuda kimseyle konuşmayıp karar almama gerektiğini soyledi cunku olumsuz duşuncelerden cabuk etkileniyorum anksiyete bozukluğu dedi.acaba daha cok bağlanıp sevmek istiyorum napmalıyım