23 yaşındayım, bu yaşıma kadar dağınık bir ev ortamında buyudum.
Babam başkalarını mutlu etmek, memnun etmek adına yaşıyor sanki.
Annem deseniz cocuk gibi (anneden cok). Kendime bir kıyafet aldğımda kıskkanıyor, bozuluyor.
Bir problemim olduğunda kimseye anlatamıyorum.
Şuan univ. okuyorum ama kendi cabalarımla bu durumdaym. Babam yada annem verdikleri okul harc parasını bile borc hanesine yazıyorlar.
Ay sonunda geri odeme yapıyorum. (yaptım). O durumdayız.
Bir erkek arkadşm var ve 4 yıldır beraberiz
.3 kez istemeye geldiler -duşunelim, abisi ne der diye salladılar. Şuan abim karşı cıkıyor
. (Abim benden 1 yaş buyuk). Karşı cıkmasının nedeni sadece bir inat. Benim istediğim kişinin olmaması gerekiyormuşcasına bir karşı cıkış.
Bu ortam da evleneceğim insanın bile yanlışlarını goremeyecek durumdayım. Korkuyorum. BU ortamdan uzaklaşmak istercesine karar veriyorm sanki. Bana nasıl bir oneride bulunabilirsiniz..
Teşekkuler, iyi gunler.