Merhaba Arkadaşlar,

Benim tam olarak neyim var , bilemiyorum. İlişki icerisinde bulunduğum sevgilimin yakın arkadaşları beni pek sevmiyorlar sanırım. Normalde, onlara sempati ile yaklaşıp guldurmeye bile calıştığım oluyor. Sevgilime değer verdiğim icin onları da mutlu etmek oluyor amacım. Normalde de insanlar beni pek sevmez, aralarına cok sokmaz. Sanki ben 'vebalı' imişim gibi davranırlar. Kendimi dışlanmış hisseder ve bu yuzden de en sonunda ben de kendımı onlardan alabildiğine uzaklaşırım. Oz eleştirilerim bolca vardır . Nerede ne yapıyor da bu insanların benden uzaklaşmasını sağlıyorum dıye ! Ama yok ! Bulamıyorum ve bulamadıkca da daha da uzuluyorum ve onlardan soğuyorum. Ve ilişki icerisinde normalde cok kaprisli bir kızım . Sevgilim bu konuda muzdarıp bıle olsa, hep arar ,sorar ve istediğimi yapar;ama bunlar bana yetmez , daha cok ilgi ve alaka ısterım. Peşimden koşsun isterim. Bu sekılde de hepsınden ayrılırım ve bana gerı donerler.Mesele şu ki : acaba benim rahatsızlıgımın kokeni bu şımarık tavırlarımın altında yatan , cocuklugumun zayıf, cılız ve 'sevgisiz ' 'değersizlik' hiss mi? Ayrıca, insanlar neden beni sevmiyor bunu da anlamış değilim. Kimse mukemmel değil , sunu yap , bunu yap, belkı senı severler demeyın lutfen! Emin olun, elimden gelenı yapıyorum ; ama sonunda ben de pes edıyorum ve onlardan uzaklasıyorum. Mesela, yeni bir ortama gırdıgım zaman hep ılgı ve alaka ıstıyorum . Herkes benle ılgılensın ıstıyorum ; ama , maalesef , hıcbırı ılgılenmez. Sizce benım proplemim nedir? 'aşağılık kompleksım' mı var? İnanın , cok uzuluyorum bu duruma artık. İnsanlar ıle ıyı anlasmak ve dost olmak ıstıyorum.