yaklaşık 6 aydır falan tedavi goruyorum.yaygın anksiyete bozukluğu icin.surekli kotu bir şeyler olacakmış gibi geliyo,korkuyorum her şeyden.ilac kullanmaya başlayalı epey rahatladım ama şimdide başka bir konuda sıkıntı yaşıyorum.en sevdiğim insanlar hakkında bazen istemeden sinirle anlatmamam gereken şeyler soyluyorum.yanlış anlamıyan kufur falan tarzı değil ama kırılacağı şeyler.sonrada oturup vicdan azabı cekiyorum ben bunu neden dedim ne gerek vardı duyarsa cok uzulur diyorum.gidip ben desem anne abla vs. ben siz icin şoyle şoyle dedim diye bu seferde onlar bana kusecekler.demesemde ikiyuzlu gibi oluyorum.
sanırım ben kotu kalpli bir insan oldum
