meltem hanım uzunca bi yazı olacağı icin oncelikle ozur dilerim yanıtınız icin şimdiden teşekkurler.
eşim ilk eşinden ayrılırken paranoya tedavisi gormuş ilac destekli fakat bu hastalık yuzunden eşine şiddet uygulamış hastaneye kaldırtacak kadar.
biz tanıştığımızda tedavisi sonuclanmıştı.ilaclarını bırakmıştı. uzerinden 8 yıl gecti bz 4 yıllık evliyiz. eşim beden eğitimi oğretmeni.2.5 yaşında bi oğlumuz var.
oğlum doğduğundan beri eşim icine kapandı fazlaca depresif ve kavgacı oldu. cocuğa karşı aşırı korumacı ama kendi hic korumaz benim yapmamı bekler ve sonuclarına olumsuz olnalar icin muhakkak ben hatalıyımdır ona gore. kendini herkesten onemli ve herşeyin en doğrusunu bilen asla yalan konuşmayan biri olarak gorur. etrafındakilerle alay edip eğlenir ve bu yuzden hickimseyle goruşemiyoruz. ben 3 yıldır ev hapsindeyim. dışarı cıktığımda ki sadece park ve fatura yatırmak icin cıkarım sonu muhakkak tartışmayla biter.
son 1 yıldır artık dayanamıyorum eşimin ailesine binlerce kez anlattım hasta olduğunu kabulleniyolar tedavi icin uğraşacaklarını soyluyolar. benim ailemin haberi yok. 4 kez de fiziksel şiddet uyguladı ama ileri duzeyde. hergun mahruz kaldığım psikolojik şiddeti anlatmıyorum bile.
eşimin kızkardeşi manik depresif. şu an yani taburcu oldu hastaneden ve bundan sonra sıranın eşime geldiğini soyluyor kayın velidem.
ama eşim tedavi olmayacağını hasta olmadığını soyluyo yapmadığım şeyleri yapmış olduğumu duşunup buna mutlak şartla inanıyo. son zamanlarda oğluma da telkinlerde bulunmaya başladı annen sana layık değil o gidecek diye.
sonuc olarak sabretmemin tek nedeni hasta olduğuna ve tedavi olunca duzeleceğine ikan edilmiş olmam.
sizce bu durumun icinden her ikimiz de destek alırsak kurtarabilirmiyiz aileyi yoksa eşimin şiddeti hastalık dışında mı kalıyo ? herkese karşı olumsuz tavır sergiliyo surekli saclarıyla oynuyo diken ustunde surekli negatif bakıyo herşeye uykusuzluk ve aşırı iştah kendini odasına kapatıp saatlerce bilgisayar başında oturup sigara iciyo. sizce nasıl biyol izlemeliyim. ben universite mezunu henuz 27 yaşında genc bi anneyim olası boşanma durumunda ailemin desteğini alacağımdan eminim. ama kotu gunuyse eğer bırakıp gitmek istemiyorum eşimi. ama icimden hergun bugun eve gelmesin demekten kendimi alamıyorum son şiddeti 1 ay onceydi ve o zamandan beri konuşmuyoruz. ben oğlumla ynı odayı paylaşıyorum. sizcene yapmalıyım ve en onemlisi oğlumu nasıl korumalıyım??