Herkese merhaba;
Akşam icime bir ağlama hissi geldi ve durduramıyorum.Yine annem her zamanki hareketini yaptı ve yine ben kızdım.Surekli aynı şeyi yapıyor yapma diyorum,riica ediyorum ama yapıyor sonra yine beni haksız cıkartıyor cocukluktan beri boyle yapıyor yazmak da istemiyorum cunku yazdıkca aklıma geliyor daha cok sinirleniyorum.Duşunun bir anne ağladığımı goruyor her zman gordu ama teselli etmeye gelmiyor hicbir zman gelmedi prosedur gereği geldi sevdiği icin değil en ufak bir git dmemde hemen gitti bir de cahaklıymış gibi calım yapa yapa.Şu anda da ağlıyorum ve onlar her zmanki gibi rahat rahat oturuyorlar benim ağladığı bilerek hic merak etmiyorlar guluyorlar televizyon izliyorlar ve benim ağladığımı biliyorlar buna rağmen yine de rahat rahat oturuyorlar bu dunyada sevenim yok haftaya yurda gideceğim o zaman durum daha da beter.Daha da yalnız kalacağım.Ben yaşamak istemiyorum ama olume cesaret edemiyorum cok gunah.Bari siz sevin.Siz yalnız bırakmayın bu kulu.Hep haksız olan.Hungur hungur ağlayan ama annesinin kılı bile kıpırdamayan bu insana.Kotu bir insan değilim ama niye bana boyle yapıyorlar anlamıyorum.Her defasında kendini haklı cıkardı ama noldu evladından olacak oldu da sen benden nefret ediyorsun diyor hayatımda kimseden nefret etmedim ama o kendisi beni sevmediğin isoyledi zaten davranışlarından da anlaşılıyor.bu kula dua edin.Akıl sağlığını korusun yitirmesin diye.