mrb doktor hanım
burayı gorunce sevindim.bi turlu cozum yolu bulamıorum.22 yaşındayım,bi oğlum var.cok mutsuzum,karamsarım.kendimi hep beceriksiz hissediorum.yemek yapmayı bile beceremiyorum.cok cekingenim.arkadaş ortamında hep sessiz kalıyorum.duşuncelerimi solemeye cekiniyorum.carşıya gideceğimde yanımda biri olsun istiyorum.sonra haksız bi durum olduğunda kendii savunamıyorum.kimseye hayır diyemiorum.benm babam disiplinli bi insan bana hep kuarlcı davranmıştır.benm karakterimin yatkın olmasıda var sanırım.
hep icimden babama kızıyorum.artık guclu olmak istiyorum.oğlum icin ozellikle.kendimi geliştirmek istiyorum.ama cesaret edemiyorum cekiniorum.calışmak istiyorum yine beceremiyece die korkuyorum.kendi doğrularım olsun istiyorum.başkalarının yonlendirmesine ihtiyac duymadan yaşamak istiyorum.sosyal bi cevrem yok.ailemle kopuğum zaten farklı bi şehirde oturuoru.bu cekingenliği yenmek istiyorum.psikoloğa gitmek istedim ama şuanda imkanım yok.sizin burda yardımcı olduğunuzu gorunce sevindim. umarım bana yardımcı olursunuz.şimdiden teşekkur ederim.