bende şole bişey gelişti doğumdan sonra hastalığımda 5.5 ay yatalak gibi yatarken 2 3 sokak yanımdaki ailem bakmayınca yardım etmeyip soğudum onlardanacil ameliyat olmam gerekiyod bi kesiden kelepce ameliyatından sonra mideme kadar uzanan kitle apse yapmışenfeksiyonum vardı bebeğim 4 5 aylık vardı ancak ben kitle halinde saran apseden ateşleniyodum ve ağrrıdan hep yatıyodm bebeğim devamlı evde yatalak gibi yatan annesiyle ve oz annem asla yardım etmedi zavallı oğlmu karnımda olan apse yuzunde akıntılı kapanmayan yara kcağıma bile alamadım doğru duzgun ve buz gibi soğudm ailemden en guvendiğim kucukken bi melek gibi gorduğum annem beni gectim minicik meleğe bakmadı 10 dk geldi sevdi gitti kendim icin değil bebeğim icindi soğumam eşim cok yardımcı oldu bebeğimizin altını değiştirdi salladı kcağında gezdirdi evdede olsa yemeğimi yaptı ama ailemin benim acılalarıma karşı vicdansızlığı cok zedeledi beni ve bende insanlara karşı teşhisini koyamadığım bi uzaklaşma soğuma başlattı eşim ve bebğim bana yetiyo ole komşu mhabbetini sevmem ezelden beri kafam dengim yok eski arkadaşlarımlada goruşmek icimden gelmiyo hayat dolym gezmeyi eşimle oğlmla severim kitap okur ve sosyal guncel haberleri okurum mesela bu 6 ay değil ama eylul gibi cmartesi gunleri fotoğrafcılık kursna gitmek istiyorm kendimi evde yada sadece gezmede koreltmek istemiyorum her konuda siyaset haric bilgim olsn isterim ama gel gelelim gidişim kotu mu bilmiyorum...bende mi sorun yoksa doğal bi savunma mı
insanlardan soğudum gezme harici eşimle hemen eve donmek isterim ...guvenli alanım bu bolge insanların ikiyuzluluğunu ve en yakınlarımın bana sozel saldırısını yada davranışsal gormek istemiyorum ama bebeğime yansıtmak istemiyorum ama ev gezmelerini sevmiyorum insanlarla icli dışlı olmak istemiyorum sizce benim sorunum klinik mi doğal bi tepki mi.......

ailem dışında artık hicbişeye kafa takmıyo kendimi eşimi ve oğlumu cokkkk seviyorum