Kısaca anlatam gerekirse babamdan nefret ediyorum.Kucukken hep bizi ezdi arkadaşlarımızın yanında bile bağırıp cağırır bizi azarlardı, anannemler yada başka akrabalarımız geldiğinde yanlarında bizi doverdi bile kendini ispatlamak icin.Sanmayın ki bu adam kaba tipli bi adam dışardan gorseniz o kadar nazik o kadar efendidir ki size anlatamam.Komşunun teki arabasına carptı adama kızmak yerine resmen adamdan ozur dilicekti, trafikte adamın teki bunu sıkıştırdı kırmızı ışıkta yan yana durduk adamdan ozurdiledi.Karaktersizlik had safhada, hayatımızı mahvetti olse gozyaşı dokmem asla.Ve asıl meseleye gelcek olursam annemi aldattı.Başka kadınlarla yaptığı yazışmaları gorduk oylesine berbat yazışmalardı ki anlatmaya dilim varmaz her fırsatta da buluştukları belliydi.Anneme durumu anlattık o gunu hic unutmam cıldırdı annem resmen boşanmaya kalktı ama babam denecek herif cocuklarının uzerine Kuranın uzerine yemin etti yapmadığına ve annemi ikna etti boşanmamaya.Şuan sık sık iş gezisi bahanesiyle il dışına gidiyo suslenip puslenip.Ve olabildiğince dindar gorunmeye calışıyo guya televizyondaki hocaları dinliyo bize akıl veriyo, azcık acık giyinsem erkeklerin sapık olduğunu anlatıyo bağırıp cağırıyo kıyafetimi yırtmaya kalkıyo.Bilseniz nasıl iğreniyorum ondan, psikolojim olesiye bozuk.Annemi cok uzuyo surekli bağırıp cağrıyo, zaten annem de hala aldattığını biliyo ama ustunu kapatıyo soz soyletmiyo.Ustelik annemle babam birbirlerini deliler gibi seviyolarmış gencken babam anneme ne mektuplar yazmış hepsini okudum ve şuan aşka hic bişekilde inancım kalmadı erkeklerden nefret ediyorum ve bu dunyada guvenilir hicbi erkek kalmadığını duşunuyorum.Cok mutsuzum hepimiz mutsuzuz cok gerginiz evin icinde, kendimi o eve gelince hemen odama atıyorum ve bu yıllardır boyle yeni yaşanmış bi olay değil.Şehir dışına gidince bayram ediyoruz.Daha yeni kavga ettik beni hic yoktan yere akrabalarımın yanında dovdu sebep de dondurma almamdı inanabiliyo musunuz! Bende kendime hakim olamayıp ona vurdum kufurler edip odama kapandım.3 haftadır benle hic konuşmuyo konuşmasın zaten ama hala kendini haklı goruyo.Annem de tutturdu bayramda barışın o senin baban diye, olmaz olsun barışmak falan istemiyorum.Derdimi en yakın arkadaşlarıma bile anlatamıyorum buraya yazıp dertleşmek istedim nolur birileri bana teselli versin.