TEKVÎR
Mekke'de inmiştir, 29 (yirmidokuz) Âyettir. Sûrenin başında guneşin durulmesinden soz edilmiş ve adını da buradan almıştır. Sûrenin soz dizisinde, ihtiva ettiği konuya ilişkin anlamları yankılandıran ve guclendiren mukemmel bir musikî taklit edilemez bir Âhenk vardır.

RahmÂn ve Rahîm (olan) Allah'ın adıyla.
1. Guneş katlanıp durulduğunde,
2. Yıldızlar (kararıp) dokulduğunde,
3. Dağlar (sallanıp) yurutulduğunde,
4. Gebe develer salıverildiğinde,
5. Vahşî hayvanlar toplanıp bir araya getirildiğinde,
6. Denizler kaynatıldığında,
7. Ruhlar (bedenlerle) birleştirildiğinde,
8. Diri diri toprağa gomulen kıza, sorulduğunda,
9. "Hangi gunah sebebiyle olduruldu?diye.
10. (Amellerin yazılı olduğu) defterler acıldığında,
11. Gokyuzu sıyrılıp alındığında,
12. Cehennem tutuşturulduğunda,
13. Ve cennet yaklaştırıldığında,
14. Kişi neler getirdiğini oğrenmiş olacaktır.
15. Şimdi yemin ederim o sinenlere ,
16. O akıp akıp yuvasına gidenlere,
17. Kararmaya yuz tuttuğunda geceye andolsun,
18. Ağarmaya başladığında sabaha andolsun ki,
19. O (Kur'an), şuphesiz değerli,bir elcinin (Cebrail'in) getirdiği sozdur.
20. O elci guclu, Arş'ın sahibi (Allah'ın) katında cok itibarlıdır.
21. O orada sayılan, guvenilen (bir elci) dir.
22. Arkadaşınız (Muhammed) de mecnun değildir.
23. Andolsun ki, onu (Cebrail'i) apacık ufukta gormuştur.
24. O, gaybın bilgilerini (sizden) esirgemez.
25. O lÂnetlenmiş şeytanın sozu de değildir.
26. Hal boyle iken nereye gidiyorsunuz?
27. O, herkes icin, bir oğuttur,
28. Sizden doğru yolda gitmek isteyenler icin de.
29. Alemlerin Rabbi Allah dilemedikce siz dileyemezsiniz.