BELED
Mekke'de Kaf sûresinden sonra inmiştir. 20 (yirmi) Âyettir. Adını, ilk Âyette gecen, Mekke'yi anlatan ve "şehir" anlamına gelen "beled" kelimesinden almaktadır. Bu sûrede insanın yaratılışından, onun bazı davranışlarından, insana verilen ustun vasıflardan, o vasıfları iyiye kullanmayanın kotu Âkıbetinden, iyiye kullananların da mutlu geleceklerinden soz edilir.

RahmÂn ve Rahîm (olan) Allah'ın adıyla.
1. Andolsun bu beldeye ,
2. Ki sen bu beldedesin ,
3. Ve andolsun babaya ve ondan meydana gelen cocuğa,
4. Biz, insanı ( yuzyuze geleceği nice ) zorluklar icinde yarattık.
5. İnsan, hic kimsenin kendisine guc yetiremeyeceğini mi sanıyor?
6. " Pek cok mal harcadım " diyor.
7. Kimse onu gormedi mi sanıyor?
8. Biz ona iki goz vermedik mi?
9. Bir dil ve iki dudak ,
10. Ona iki yolu ( doğru ve eğriyi ) gosterdik .
11. Fakat o, sarp yokuşu aşamadı.
12. O sarp yokuş nedir bilir misin?
13. Kole azat etmek,
14. Veya aclık gununde yemek yedirmektir,
15. Yakınlığı olan bir yetime.
16. Veya hicbir şeyi olmayan yoksula.
17. Sonra iman edenlerden, birbirlerine sabrı tavsiye edenlerden ve birbirlerine acımayı oğutleyenlerden olmaktır.
18. İşte bunlar sağdakilerdir.
19. Ayetlerimizi inkÂr edenler ise işte onlar soldakilerdir,
20. Cezaları, kapıları uzerlerine sımsıkı kapatılmış bir ateştir.