[h=3][/h]Alerji genetik yatkınlığı olan yani anne, babası ya da kardeşlerinde alerjik hastalığı olan bireylerde cevresel faktorlerin etkisiyle ortaya cıkmaktadır. Genetik yani kalıtımsal ozellikler alerjik hastalıkların ortaya cıkması acısından onemlidir. Son yıllarda giderek artan alerjik hastalıkların sıklığı “hijyen hipotezi” ile acıklanmaya calışılmaktadır. Bu hipoteze gore sosyal ve ekonomik gelişime paralel olarak doğal yaşamdan uzaklaşılması bağışıklık sistemimizin farklı yonde davranışlarına neden olmaktadır.
Doğal yaşamdan uzaklaşma, yoğun aşılama programları ile enfeksiyonlardan korunma, beslenme alışkanlıklarının değişimi, cekirdek aile yaşamı, hava kirliliği, tutun dumanına maruz kalınması vb gelişen dunyamızdaki yaşam tarzlarımızdaki değişiklikler alerjik hastalıkların gelişimine zemin hazırlamaktadır. Bu surecte bağışıklık sistemimizde olması gereken ve yabancı maddelere karşı verilmesi gereken normal yanıtlarda değişiklikler olur. Ve sonuc olarak genellikle hayatın ilk yıllarından başlamak uzere vucudumuza yabancı ama zararı olmayan maddelere (ev tozu akarları, polenler, besinler vb) karşı IgE olarak adlandırdığımız antikorlar uretilmeye başlar (duyarlılaşma).
Sonunda zararsız olarak bilinen maddeler birey icin “antijen” haline gelmiştir. Alerjen olarak adlandırılan bu antijenler solunum yoluyla, deri, ağızdan ya da enjeksiyon ile vucudumuza girebilir.
Antijene ozgun IgE yapısındaki antikorlar mast hucrelerinin yuzeyinde tepkimeye girerek bu hucrelerden histamin ve ceşitli maddelerin salınımına neden olurlar. Ve o bolgede ani başlayan reaksiyon meydana gelir. Bulgularda organa gore farklılıklar gosterir. Bu reaksiyonlar hafif olabildiği gibi yaşamı tehdit eden anafilaksi (şok) gibi de olabilir. Orneğin bahar ayında polenlere maruz kalan bir kişide burun semptomları ortaya cıkarken başka birinde astım bulguları gorulebilir.

[h=2]Aydın Cocuk Doktorları uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]