hikmeti buyuk dualar anında olan dua
Resulullah (sav) namaz kılarken nefes nefese bir adam geldi ve: ''Allahu ekber, ElhamdulillÂhi hamden kesîran tayyiben mubÂraken fîhi. (Allah buyuktur, cok temiz ve mubarek hamdler Allah'adır!)'' dedi. Resulullah (sav) namazı bitirince: ''Şu kelimeleri hanginiz soyledi?'' diye sordu. Cemaat bir muddet sessiz kaldı, Resulullah (sav): ''(Kim soylediyse cekinmesin, benim desin), Zira fena bir şey soylemiş değil'' dedi. Bunun uzerine adam: ''Ben, ey Allah'ın Resulu!'' dedi. Resulullah (sav) da: ''Ben on iki melek gordum. Her biri, bu kelimeleri (Allah'ın huzuruna) kendisi yukseltmek icin koşuşmuşlardı.
[Muslim, Mesacid 149, (600); Ebu Davud, Salat 121, (763); Nesai, İftitah 19, (2,132, 133)]

Hz. Ebu Hureyre (ra) anlatıyor: Resulullah (as) buyurdular ki; “İki kelime vardır, bunlar dilde hafif, terazide ağır, Rahman’a da sevimlidirler: SubhÂnallÂhi ve bihamdihî subhÂnallÂhi’l-azîm. (Allah’ım! Seni hamdinle tesbih ederim, Yuce Allah’ım seni tenzih ederim) kelimeleridir.
[Buhari, Daavat, 65]

İbni Omer’den (ra) şoyle rivayet edilmiştir: “Biz Resulullah (sav) ile beraber namaz kılarken o anda cemaatten biri, “Allahu Ekber kebîra ve’l-hamdulillahi kesira ve subhanallahi bukreten ve esîla (Allah’ı son derece tekbir ederim. Allah’a cokca hamd ederim ve sabah akşam Allahu Teala’yı tesbih ederim.)” dedi. Bunu duyan Resulullah (sav), “Şu sozleri soyleyen kimdi?” diye sordu. O kişi, “Bendim ya Resulallah.” diye cevap verince Efendimiz (sav), “Bu kelimelere şaşırdım. Cunku gok kapıları bu kelimelere karşı acıldı.” buyurdu. İbn-u Omer (ra) buyurdular ki: “Resulullah’tan (sav) bunu duyduğumdan beri bu kelimeleri terk etmedim.”
(Tirmizi, hadis no: 3592)