Bir suru sorun yasayip tekrar barissak bile, inanilmaz ilgi ve sevgi dolu olsa bile inanilmaz bir boslukta hissediyorum.
Konularimi okuyanlar biliyorlar, 36 yasindayim ve ailemin hakimiyetinden hala ayrilamadim. Su anda da onlari cok ozluyorum, yanlarindayken bosanma arifesindeyken de esimi cok ozluyordum devamli bir bosluk hissi vardi ama su anda yurtdisinda aileden uzakta bu boslukta olma, yalnizlik hissim zirve yapti.
İnsan neden onu seven esinin yaninda yalniz hisseder ki? Cok seviyor olsam bu hissin olmasi normal mi? İstanbuldayken boyle degildi ancak yurtdisina ciktigimda bu boslugu atamiyorum, dolduramiyorum.
Ben acaba evlilige uygun mu degilim?