Hayatim boyunca hic anac olamadim, bazi kadinlar anne olma hevesiyle yanip tutusur. Ben bu duyguyu hic yasamadim, hatta yasayanlari da anlayamadim.
Eşimin yasinin buyuk olmasi sebebiyle (simdi bebek dusunsek neredeyse 40inda baba olacak) bir bebegim olsun istiyorum ama bu isteme suresi o kadar kisa zaman dilimlerinde oluyor ki hemencecik aklimdan ucup gidiyor. Mesela gecen ay oluvasyon testi aldim bir heves, bu ay iliskiye bile girmek istemiyorum.
Bir de ben pko hastasiyim, adetlerim asiri duzensiz. Calismalara baslarsak ve husran olur diye de korkmuyor degilim. Takmiyor gibi gorunsem de bu bilincaltimda var.
Annelik hissi sonradan gelisen bir duygu mu? Yoksa bu korku mu beni annelik hissinden kopariyor?
Kafam cok karisik
