Onceden muhteşem anılarının olduğu insanlarla (arkadaş, eş, dost vs) sonradan yabancı olmak ne garip. Bir de o zamanki fotoğraf veya videolarınıza baktığınız zaman icinizde oluşan boşluk cok kotu. Az once arşivime bakınayım derken bunu hissettim bu saatte de yazacak kimse yok diye buraya yazdım. Goğsumun orta yerine kocaman bir şey oturdu resmen. Keşke hic boyle olmasa, insanlar verilen değer karsısında kıymet bilir olsa ama olmuyor maalesef...