Iyi gunler
Anneme karşi aşiri derece ofkem var ,ona artik cok acimasiz konuşuyorum ve surekli goruşmeye tahamullum yok .
Benim cocukluğum ve gencliğim sevgisiz gecti ,oyle sadece ilgisizlik demiyecem .
Surekli bizi eleştiren hatta kufur ve beddua eden bir annemiz vardi .
Arada sirada doverdide ,bende ergenliği girdiğim cok hircin olmuştum .
Cok kavga ederdik ,tamamen ozguvenimi benliğimi zedeledi ve ben yillarca kendimden nefret eden hic bir işe değmeyen bir varlik olarak gordum kendimi .
Malesef benim burnum biraz buyuk ve kemerli ve ben genc kizken bana kizdimi
Patlican burunlu cirkof ,seni kim beğenir anca bir s..mek icin alirlar falan diye konuşdu.
Soylediklerin icinde hep bir argo belalti sozler vardi .
Babamlada şiddetli gecimsizlik icindeydi ,her iki gune bir evde bağriş cağriş .
Konu komşu bazen kapimiza vururlardi .
Hafta sonu daha bir ağir gecerdi ,gece yarisi babamla kavga ettikten sonra ilgi cekmek icin intihar edeceğim diye yollara koşmasi bende belki 12-13 yaşinda goz yaşlari icinde onu geri dondermek icin uğraşirdim .
Birde annem konuşmaya başladimi hic suzmaz,surekli ayni ciyak sesle surekli aynisini bedduala kufurle birlikte bağrirdi ,yani gecede susmazdi .
Birde annem cok cimri .
Duğunumde kavga cikarti ,az daha iki taraf birbirine giriyordu,ben ağlayarak gelin oldum.
Kendi evimi duzerkende bir dişcopu bile vermedi .Biz once 3ay annemin evinde kalmiştik ve apar topar taşindik 3ay yerde yattim yerde oturdum ve yemeğimi piknik ocağinda ve kestelle hazirladim cunku mobilyalar sonradan aldik ani olduğu icin .
Ben yinede gittim goruşmeye cunku kucuk kardeşlerim vardi 8yaşinda onu cok seviyorum oda beni onlara dayanamadim mecbur goruşmeye başladik.Sağolssun eşimde herşeyi kapatti ve goruşorduk .
Benim cocuklarim oldu hic yardimci olmadi ,anca el gibi naptin ne ettin .Adet yerini bulsun diye takisini getirdi ama ondan başka bir kere bile gonlunden tişort bile almadi .Cocuklarimin ellinden tutupta ne gezmeye goturduler ne parka ne tatli dilleri vardi .

Offf..offf oyle doluyum ki ..
En cokta beni okadar ozguvenimle yaralamasi oldu.Ben halen ilac kullaniyorum .Kendimden okadar nefret ediyordumki kimse beni gormesin kimse beni sevmezdiye sozial fobi başlamişti.
Kalabalikta biri bana bakacak ve cirkinliğimi gorecek ve beni herkesin ortasinda rezil edecek diye cok korkuyordum .Onun icin hic arkadaşim hic flortum olmadi.
Birde bunda etken almanyada yaşiyoruz,benim giyimimden ve gorunuşumden burdaki cocuklarda ayni davranişlara ayni acitici ,mobbinge maruz kaliyordum .Buda annemin laflarini pekiştirdi.
Allaha şukprler olsun ben kendi hayattimi kendim kurdum kimseye ihtiyacim olmadan.
Şimdi bunun uzerini yillar yillar gecti annem yaşlandi ,birden kizim kizim nasilsin iyimisin ,aman siz iyi olun yeter demeler başladi ama ben bunlarin hic birini duymak istemiyorum .

Beni sinir ediyor ,herkese biz cocuklarimi okuttuk diye ovunuyir oysaki ben 18 yaşimda merdiven temizliği yaparak harcliğimi cikartim.
Bazen aciyor yapa yalinizlar cocuklarindan başka kimse kapillarini calmaz biraz alip gezmeye goturuyorum onuda konuş,ne gerek varmiş su gormek icin bu kadar yol yapmaya ,restorana gotururuz ,ben evde yapsaydim bundan guzel olurdu .
Birde herşeyin en iyisini o bilir ,yemeklerini yiyen onunkinde başka guzel yemekler gormemiş.
Cok bencil ,herkes beni dinlesin herkes beni ovsun diye uğraşir .
Surekli eski meseleleri anlatir durur ,cocuklarini nasil doğurduğunu ,hangi şartlarda buyuttune artik eşimde yengemde ezbere biliyor .
Annem cok konuşuyor herkes bayginlik geciriyor o konuşmaya başladimi hic susmuyor ,ayrintiya kadar konuşuyor .
Yaşlandilar ,ama bende bunaldim artik .
Iki gune bir 3saatlik ama asla daha fazlasini yapamam .
Keşke onlar benim yaptiklarimi 10birini yapiş olsalardi.
Artik cookkk gec.