kabul ettim guzel bir akşam yemeği yedik.
arkadaşın karakteri hoşuma gitti.şimdiye kadar bir tane ciddi ilişikisi olmuş o da ilerlememiş.
hayata bakış acısı,duruşu,hoş sohbet olması filan cok hoşuma gitti.
ilk başta abimden tanıştırmasını istediğim zaman hem cok cekindim hemde aşırı korktum,
cekingem senin dolaylı yoldan akraba olman,
korkum ise tanışmayı kabul etmemendi.
ama senle konuştukca iyiki cesaret edip adım atmışım fln diyee saatlerce konuştuk,
konuşmaya başladımı susmuyorda


akşam yemeği diye cıkmıştım evden.yemekti,tatlıydı başka mekanda kahvesiydi gece 11 i ettik,arada ablamla mesajlaştık merak etmesin diye.
anladığım kadarıyla arkadaşlık suresini fazla uzun tutmadan soz nişan yapmak istiyor,ama ben 6 ay dan once olmaz,en azından yaşadığın şehire gelmem seni tanımam lazım ,soz ve nişan icin daha cok erken,ailelerimizin tanış olması akraba olması iyi ama.ciddi bir ilişki icin birbirimizin huyunu suyunu yaşantısını bilmemiz gerekiyor dedim.
hak verdi.acele davrandığını kabul etti.
sen gidince iletişimimiz sadece tel.ustunden olacak.gelip gitme imkanın nasıl olacak.dedim
haftalık izinimde gelirim.zaten seni ozlemeye dayanamam filan diye bir dunya konuştu.
saatlerce konuştuk.havada soğuk olduğu icin en son boğazı tahriş oldu

ilk defa bu kadar konuşkan bir erkeğe denk geldim.sesi tok ,akıcı konuşuyor,cok detaylı konuşuyor,konudan konuya zıplıyor.
en son şakayla karışık bir daha buluştuğumuzda ses kaydı yapacam 1 saat once ne konuştuğumuz hatırlamıyorum dedim

o akşam ki konuşmanın sonucu niyetimi ablama anlattım,eğer kalbin ısındı,hayatıma onla devam edebilirim diyorsan,kafam uydu diyorsan.konuşun şimdilik,ama ona tam guvenmeden,birbirinize uyduğunuza kanaat getirmeden soz nişan olayına girmeyin dedi.
@SAFsarisin gelişmelerden haber et demiştin
