Dikkat! Uzun konu.

Merhaba değerli KK uyeleri, bir suredir icime dert olan fakat cevremdekilerle paylaşmayı tercih etmediğim bir sıkıntım var.

Objektif yorumlar almak ve sizlerle dertleşmek istiyorum.

Konu cok değer verdiğim bir arkadaşımla ilgili. uzun sure devam eden dostluğumuz sırasında yaşadıklarımızın, paylaştıklarımızın bizi cok guclendirdiğine, hicbir seyin bizim dostluğumuza zarar veremeyeceğine, birbirimize nazımızın gecebileceğine ve herseyi konuşabileceğimize inanırdım.

Ancak oyle olmadı. 2 kopukluk yaşadık.

(Cok uzatmak ve ayrıntılarda boğulmak istemiyorum ama affedin derdimi ifade edebilmek icin biraz detay vermem gerekiyor.)

Herkes kendine gore haklıdır tabi ben de hala haklı olduğumu duşunuyorum neyse bunun onemi yok artık.

Ozetle en cok desteğe ihtiyacım olan zamanda iletişimimiz bıcak gibi kesildi. Verilen emeklere uzuldum ve ben adım attım yanlış anlaşılma olmuş ve doğrudan bana aslını sormak yerine konuyu başkalarıyla konuşmayı tercih etmiş neyse cok ustunde durmadım tekrar konuşmaya başladık ama sanırım guvenim de sarsılmıştı. Zaman icinde baktım ki gerektiğinde benim kadar fedakarlık etmiyor, eskisi gibi dertleşiyoruz ama eğlenmek, gezip tozmak icin başka arkadaşlarıyla vakit geciriyor, ben dert dinleme, teselli verme, pohpohlama, tavsiye verme ve işlerinde yardım etme rolundeyim. Sonra tum bunların kafama dank ettiği bir olay yaşadık ve ben kendimi artık kullandırtmamaya karar verdim. Yani benden beklediği fedakarlıkları yapmamaya başladım, onceliklerimi değistirdim. Boylece ikinci kopukluk başladı. Ama bu sefer kimse adım atmıyor. Arkadaşım ne oldu derdin mi var sorun nedir diye bana sormak yerine ortak başka bir arkadaştan duyuyorum ona soğuk davrandığımı. Halbuki bana sorsa neden soğuk davrandığımı, anlatıcam derdimi ve problem cozumlenecek...bu sefer inat ettim tekrar ben adım atan taraf olmak istemedim cunku halinden memnun olduğunu duşundum guvenim de tamamen bitti.

Ya pardon cok uzattım, Cok şukur asıl sorunuma gelebiliyorum. keşke kavga etseydik bağırıp cağırsaydık da bitecekse oyle bitseydi, mevcut durumda o kadar havada kaldı ki ortada bisey yok ve herseyi paylaştığınız biriyle bir anda konuşmaz oluyorsunuz. Aynı ortama giriyoruz yok sayıyoruz birbirimizi. Malum bir de hergun kotu haberlerle başlıyoruz gune, olumlu dunya, boyle gereksiz kusluk yuklenmek istemiyorum. Duşunuyorum gurur yapmakla hata mı ediyorum ilerde pişman olur muyum? Yoksa boyle kalsın mı? Ya da direkt yuzleşip tamamen icimi dokup mu noktalayayım ki bu da kolay değil.