Merhaba Kızlar, Benim yaklaşık 15 yaşlarında bir muhabbet kuşum var.Bana geldiğinde o da ben de kucuktuk beraber buyuduk.Bana, benim sesime, sevgime o kadar alışkın ki.O aramızdaki bağı gercekten anlatamam.Bir derdim olduğunda belki garip gelecek onunla dertleştim, onun sevgisi ile iyileştim.Evlendim kuşum 1 ay kadar annemlerde kaldı ben sanki onu terketmişcesine kahroldum sonra alıp bana getirdim ayrılmam mumkun değil.Eşimde ona olan duşkunluğumun cok cok farkında..Kac sefer hasta oldu soluğu veterinerde aldık ağladım o kadar cok ağladım ki..Şimdi diyeceksiniz enteresan vs.Alt tarafı bir kuş.Arkadaşlar alt tarafı bir kuş değil işte.Şimdi bebeğim olacak.Kv te en başından beri ben evde hayvan istemem yok şoyle yok boyle derdi.Dun akşamda cocuk olunca kuşu gonderirsin evde kuş olmaz vs. dedi.İcimi bu fikir bile yaktı bitirdi.Ben cocuğumu annesi olarak ondan daha cok duşunurum bende dedimki salonu kullanmıyoruz orada durur kuşumun yeri ayrı cocuğumun yeri ayrı bende dedim.Yok yine itirazlar bir ısrarlar..Yani o da biliyor kuşuma olan duşkunluğumu te en başından beri benim evimdeki kuşuma karışıyor. Ben kuşumu bırakmak istemiyorum dun akşam cok ağladım.Yani yavruydu buyuttum besledim 15 yıldır benimle.Olecekse de benim yanımda olsun ama onu terkettim diye hissetmesin.Sizce ayrı o da da olmaz mı ? Şimdi hamilelik piskolojisiyle yazıyorum anne olunca farklı duşunurum ona bir şey diyemem ama tek bildiğim kuşumu da cocuğumu da cok seviyor olduğum.. Cok moralim bozuk inanın.. Eşimde bir şey demedi...