Kızlar selam,

Hep el icin yaşamış bi annenin kızıyım ben.Cocuklugum,genc kızlık yaşamım annemin baskısı ile beni eleştirmesi ile buyudum .Varlıgını derinden hissedemedim.Bi arkadaşım bi dert ortağım hic bi zaman olmadı .Evlendikten sonra da maddi desteği dışında bana hala kontrolcu olmayı hayatıma mudahaleyi hep yaşattı.Dahası babamın ailesine duyduğu nefretten dolayı baba tarafımızdan herkesle bağımızı kopardı .Ustune onun benimle konuşacağı tek şey babamın ailesine kini nefreti oldu hep .Hayatında ki tek gercek buydu onun icin.İki oğlum var ikisini de kendim buyuttum bi emeği bi bakmışlığı yada bana hic bi yardımı olmadı .İki saat bıraksam yuzu asıldı hep şikayet sitem etti cocuğun arsız ben de hastayım ya da benim işlerim var gibisine .En buyuk işi babam sulalesi haric yedi ceddini arayıp sormak gitmek gelmek onlarla gezmek.Ya da gunleri.. Arkadaşları işte.

Hayatından bi muddet once sildiği yaşlı dedem ve babaannemi gecen ay ziyaret ettiğim icin bana beddua mesajları atıp beni telden engelledi .Dedemleri telde aramamı bile yasaklamıştı keza buna ek halamlar amcamlar, kuzenlerim vs de kara listesindeydi .Annemle goruşmuyoruz ikimizde aramadık birbirimizi ama onun barışma isteği var .Oyle bi adımda icimden gelmiyor en azından onunla goruşmemek ruhuma oyle iyi geldi ki.Hersey bi yana ona icimde biriktirdiğim oyle cok sey olmuş ki hep kalbini kırıyordum sonra da vicdan azabından mutsuz oluyordum.Şimdi en azından hic bi munasebetimiz yok diye icim rahat .

Babam ise hep mesafesi cizgisi sert kuralları olan hayatı kalıp yaşayan bi adamdı.Varlıklı olmamıza rağmen hep daha fazla kazanma hırsından hic bir zaman zengin bi ailenin cocuğu gibi yaşamım olmadı .En ufak dertte ic karartan karamsar bi adam vardı karşımda .Statusu saygınlıgı başarısı parası olmayan insan onun icin hic bir adamdır .Statumu kaybettikten sonra artık onun icin hic bir goruşum duşuncem değerli olmadı .Acımazsızca eleştirdi cahil insan topluluğuna giriverdim birden .

İki gun once kaza yaptım .Kredi borclarım olduğu icin kendisinden borc istedim .Hemen tamam dedi ama hızlı seri araba kullanmamdan devamlı rahatsız olduğu icin zaten bekliyordum olacağı buydu gibi laflar etti.Bugun bana uğradı ve konuşma iceriğinde hala kendisine bi yuk olduğumu ima eden cumleler kurdu .(Bu arada babam ev alırken bana 110 bin yardımda bulundu .2 erkek kardeşim var onların ev araba ozel uni duğun vs tum paraları babam odedi bana sadece 110 bin verdi arabamı felan da kendim aldım ve ona eğitim hayatımda da duğunumde de bi luksum bi kulfetim olmadı)


İnsan anne babası hayatından uzak tutması cok mu acınası bi durum ?Ben bi evlat olarak yanlıştayım belki ama ruhumu enerjimi somuruyorlar .Cocuklugumdan bu yaşımadek(33)anne baba kavgası tartışması ile buyudum ve hala da gecinemezler...

Geceden beri duşunuyorum ...Annesiz babasız gibiyim ..

İnsan anne babasını neden cok sever ?Neden cok seversiniz ?Koru korune mi bağlılıktır bu doğuştan gelen sorguya mahal olmayan ;yoksa gercekten kendinizi cok kıymetli hissettiren anne babalara mı sahipsiniz ?Cok mu hatasızsınız cok mu mukemmel evlatsınız ki iliklerinize kadar hissettiriyorlar size sevgilerini??

.......