Merhaba kızlar. Birşey danışmak istiyorum.
Şuan eşimle ablasında izmirdeyiz. Ablasını cok severim, sayarım. 5 aylık evliyiz. Ablasının iki cocuğu var buyuğu 10 yaşında kız. Ve eşimin ilk yeğeni. O yuzden cok duşkun. Tum aile duşkun gerci. Bu yuzden cok cok şımarık bir kız. Her istediği yapılmış bu zamana kadar. Ozellikle eşim tarafından. Bazen onu kıskandırınız hissediyorum. Daha doğrusu eşimi kıskanıyorum. Paylaşamıyor gibi hissediyorum. Mesela bir haftadır burdayız bir kac kez araba da one oturdu bana sormadan. Bişey demedim cocuk diye. Annesi kızdı sonra oturmadı. Eşim hic bişey demedi yengen otursun filan. Mesela oyuncak istiyor 100-200 liralık eşim ikiletmeden alıyor. Onu alacağına duzgun bişey alalım giyecek filan diyorum olsun alsın benim yeğenim diyor. Ki bende buraya gelmeden bir suru şey getirdim. Dun mesela tatlı almaya gittik ben pasta alalım dedim eşim ne gerek var Ablam yapmış dedi. Yeğeni de yanımızdaydı dayı pasta alalım diyince tamam kızım dedi hem pasta aldı hem tatlı... evlendiğimizden beri de aldığı oyuncaklar cabası. Hic biri de ucuz değil. Benimde cok duşkun olduğum bir yeğenim var ama evlendiğimden beri bizi zorlayacak şeyler almıyorum yapmıyorum ona...
Bazen kendimi kotu hissediyorum boyle duşunduğum icin ama bazende kafaya takıyorum. Ben mi abartıyorum... Lutfen acımasız yorumlar yapmayın. Şimdiden teşekkurler.