Arkadaşlar 7. sayfada yazmıştım barışma sonrası gelişen olayları. Yine kavga ettik, bu sefer ben cıkardım, duzeltmesi gereken bir hareket vardı duzeltmedi. Telefon accakmış, yazamazmış beyefendi. Kavga edip hırsını, hıncını alacakmış haksızlık ediyormuşum. (bunları acıkca soyledi) evde rahat konusamam, aşağıda inmem icin buna değmesi lazım dedim. ben acmadıkca aramakta yazmakta ısrar etti. bağıracak azarlayacaksan bosuna heveslenme suratına kapatırım dedim. tehdit mi ediyorsun sen beni dedi, bana bu hakkı sen veriyorsun sakin olmayarak dedim. Baya ısrar etti sakin konuşcam diye. Sen kimsinki benden hıncını hırsını cıkaracaksın bağıra cağıra. Karşında eski ben yok şu saatten sonra. Senin napacağınıda biliyorum artık. beni kendimi savundurmak zorunda bırakacaksınki senin hakkında konuşmaya fırsat ve vakit bulamayayım değil mi, yemezler dedim. Bana saygılı ve efendi gibi konuşcaksan dinliceksen inerim ancak aşağıya, bu soğukta sokağa cıkmama değmeli, değmezsede kapatırım suratına cıkarım eve dedim. Dediklerime karşı cevap veremedi, Cokta ısrar edince kabul ettim. Hic sanmazdım ama cidden paşa paşa konusup sakince cozmeye calıştı. Sonra ben hızımı alamayıp whatsapptan alevlendirdim konuyu, bana rest cekmeye başladı o zaman ayrıl bilmemne diye. Cevabım: "Keyfimden şikayetci oldugumda, benden ayrıl de. zaten keyfimden kavga ettiğimi duşunuyorsan sen ayrıl, benim ayrılıktan yana korkumda kalmadı, o tecrube bi kez yaşanır oğrenilir" dedim. Ayrıca bi insan sevgilisine niye ayrılık lafı acar durur, ayrılırsam ayrıl diyip durduğun icin ayrılıcam en sonunda dedim. Konusmaya devam ettik kendimden taviz vermiceğimi anlayıncada kendisi tatlıya bağlamayı istedi, şuanda iyiyiz, bayadır onu boyle gormuyordum. Tabi bende ona iyi davranıyorum fazla ustune duşmeden.

Anladımki ilişkinin başında onun ve her şeyin cok guzel duzgun olmasının nedeni, şuan yapabildiğim şeyin, o zamanlar cabasız bir şekilde zaten yapıyor olmamdan kaynaklanıyormuş. Ama bağlandıkca o kadar yumuşamışımki... Sırf o mutlu olsun diye varımı yoğumu katmışım hislerimi belli etmişim. Anladım artık bir insanı canımdanda cok sevsem, bunu hissettirmemeliymişim. yoksa canımdan can, kanımdan kan alıyorlarmış. Bu bana ders oldu.

Not:konunun guncelliği acısından derdim hakkındaki yazıyı duzenledim isteyenler derdimi alıntı yapanlardan okuyabilir